هوش مصنوعی: حیدر، الگویی از تغییر و تحول است و به عنوان پیشوای کامل در مسیر رشد و کمال شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: مردی از دوستان خدا وجود داشت که در دنیای کفر و دین به صورت بی‌هویت و بدون هیچ‌گونه پایه و بنیادی کنار گذاشته شده بود.

هوش مصنوعی: وقتی که شیخ بزرگ از میان رفت، تنها نیایش و غم و زنجیرهای دلتنگی باقی ماند.

هوش مصنوعی: هر کس که به آن میراث دست می‌زند، از تلاش و زحمت‌هایی که برای به دست آوردن آن شده، بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: ظاهر یک فرد تغییری کرد و خوشنودی او را به دنبال داشت، اما هیچ‌کس ندانست که در دل او چه می گذرد.

هوش مصنوعی: شعار او به معنای رنگ یا نشانه‌های ظاهری نیست و همچنین به معنای سلاح و دشمنی نیز نمی‌باشد.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این که بر روی یک گنج و ثروت، فردی وجود دارد که در ظاهر خود، ویژگی‌های خاصی دارد، اما در باطن، اسرار و عمق بیشتری نهفته است. این می‌تواند به این معنا باشد که گاهی اوقات آن چه در اولین نگاه دیده می‌شود، فقط سطح موضوع است و حقیقت و عمق واقعی در زیر آن نهفته است.

هوش مصنوعی: ای آقای من، خود را از تأثیرات رنگ و احساسات هوس‌انگیز دور نگه‌دار و به دام نیفت.

هوش مصنوعی: ابتدا باید نفس خود را مانند نمد نرم و انعطاف‌پذیر بسازی تا بتوانی آن را به خوبی درک کنی و نسبت به آن چالاک باشی.

هوش مصنوعی: محبت را در دل مانند آتش روشن کن؛ این آتش می‌تواند هرگونه باور و اعتقاد را در هم بشکند و نابود کند.

هوش مصنوعی: رنگ و شخصیت واقعی مردان را نمی‌توان به رنگ سفال نسبت داد و نمی‌توان آنها را با رنگ و ظاهری سطحی تعریف کرد.

هوش مصنوعی: انسان باید دل و نیت پاکی داشته باشد و از تظاهر به بزرگ‌منشی و ادعاهای بیهوده پرهیز کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در درونش ناپاکی و آلایش باشد، نمی‌تواند با شست‌وشو و پاک کردن ظاهری، پرهیزگار و پاک محسوب شود.

هوش مصنوعی: صادقان نیازی به رنگ و ظاهر ندارند، مانند لعل که به سنگ بی‌نیاز است.

هوش مصنوعی: اما افرادی که اسرار را در دل دارند، به خاطر شعارها و ظواهرشان قابل معذرت‌خواهی هستند.

هوش مصنوعی: عارفان به قدیمی‌های ناشناخته شباهت دارند که مانند گنجی در یک ویرانه پنهان هستند.

هوش مصنوعی: تنها تعدادی از مردم هستند که همچون خضر (شخصیتی در فرهنگ اسلامی) را می‌بینند و در حیاتشان قرار می‌دهند و دیگران کمتر قادر به درک آنان هستند.

هوش مصنوعی: ظاهر کوه و مکان معادن مشخص است، اما هیچ‌کس نمی‌داند که گنج واقعی کجا پنهان است.

هوش مصنوعی: اگر در سایه‌ی آن کان precious (معدن)، لعل (گوهر) نبودی، ارزش آن به اندازه‌ی سنگ می‌بود و بی‌قیمت بود.

هوش مصنوعی: پوشش عرفانی و معنوی، محافظتی برای اسرار مردان خداوند است، و کسی که این پوشش را بر تن دارد، حقیقتاً مردی است با تمامی ویژگی‌های مرتبط.

هوش مصنوعی: راز پنهان شدگان در عالم غیب این است که وقتی به نزد مردم می‌آیند، چیزی از آن حقیقت را نمی‌توانند آشکار کنند و این برای آنان عیب به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: من با خودم عهد کرده‌ام که وقتی این داستان را بنویسم، دیگر به آن ادامه نخواهم داد.

هوش مصنوعی: اگر رضایت تو به دست آید، با کمال میل و با تمام وجودم آماده‌ام تا از جان و دل پذیرای آن باشم.

هوش مصنوعی: من از همه خوبی‌ها و بدی‌ها بازمی‌گردم، و از آتش جهنم و باغ بهشت هم دوباره برمی‌گردم.

هوش مصنوعی: من به دامان خوبی‌ها می‌روم و دستم را به آستین دوست می‌زنم تا از درد و رنج خارج شوم.

هوش مصنوعی: هر کسی که به مقام رفیع‌تری رسید، باید توبه کند، حتی اگر این موفقیت برایش آسان شده باشد.

هوش مصنوعی: وقتی دو نفر در زندگی به هم نزدیک می‌شوند، مرد باید مانند یک تیر کمان در کمال دقت و توجه، زن را در آغوش بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر پس از پنجاه درهم، سفید و سیاه با هم آمیخته شوند، همچنان گران‌قیمت خواهند بود.

هوش مصنوعی: در جمع جوانان حضور پیدا کردن و با آن‌ها ارتباط برقرار کردن.

هوش مصنوعی: پس از این، زندگی برایم سنگین و دشوار شد و لذت زندگی‌ام به تلخی گرایید.

هوش مصنوعی: انسان در این عالم مادی، فقط برای لحظه‌ای زندگی می‌کند و در این مدت باید از خوراک و نوشیدنی بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: هرچند که از هر دو گزینه چاره‌ای نبود، اما در نهایت از این دو هم به نوعی در رنج و زحمت بود.

هوش مصنوعی: نان تازه، لذتی بی‌نظیر دارد که نمی‌توان آن را با چیز دیگری مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که او در دل کرسان آرام گرفت، از لذت و طعم متفاوتی برخوردار شد.

هوش مصنوعی: آب در غدیر به آرامش و لطافت خود مدتی طولانی ادامه می‌دهد، مانند شخصی که با گذر زمان پیر شده است.

هوش مصنوعی: اگر می که روح معاشران است کهنه شود، همواره قیمتش بالا خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر راهی باشد که به پایان برسد و پذیرفته شود، چه جای تعجب است اگر سلطنت دچار کسالت و خستگی شود.

هوش مصنوعی: اگر بنده ضعیف و ناتوان شود، ممکن است به خاطر سختی‌هایی که متحمل می‌شود، در خواسته‌ها و توقعات خود تجدیدنظر کند و آنها را کاهش دهد.

هوش مصنوعی: هم تو و هم خدا می‌دانید که نزار به خودی خود نمی‌تواند کاری انجام دهد.

هوش مصنوعی: بدون اجازه تو حتی نفس کشیدن هم بی‌فایده است و زندگی کردن تنها با خوردن و نوشیدن نیز بدون خواست تو معنی ندارد.

هوش مصنوعی: من مطمئنم که حتی اگر من مانند سگی باشم، تمام وجودم پر از عشق توست و همه وجودم به عشق تو به جریان است.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم رازهایی را برای تو بازگو کنم، وقتی که خودت آن‌ها را می‌دانی و من هم نمی‌دانم چه چیزهایی باید بگویم؟

هوش مصنوعی: هرگاه تو مرا از نزد خدا بشناسی، راست را از دروغ تشخیص خواهی داد.

هوش مصنوعی: من از تو چیزی پنهان نکرده‌ام و هیچ‌کس را در این دنیا از تو مهم‌تر ندانسته‌ام.

هوش مصنوعی: من در زندگی با خوبی‌ها و بدی‌ها مواجه شده‌ام، اما چاره‌ای نیست؛ در نهایت، آنچه برای من سود محسوب می‌شده، خود زیان بوده است.

هوش مصنوعی: تو بمان و با دوستانت بگرد و از دشمنان مال و ثروت دوری کن، زیرا درون تو نشانه‌ای از حال و روز تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: بیشتر از آنچه که دیگران در مورد من قضاوت می‌کنند، خودشان ویژگی‌های منفی را در خود دارند و آن‌ها را بر من می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: مبادا که پادشاه مانند کسانی که به بی‌راهه می‌روند، به سخنان افرادی که هدف‌های پنهان دارند، گوش دهد.

هوش مصنوعی: اگر این در هزار بار هم باز باشد، دل پاک تو همچنان با عشق باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر کسی شگفت‌زده شود، باید بداند که شگفتی در خود اوست و نه در حقیقت. حقیقت چیست و چگونه می‌تواند کسی را شگفت‌زده کند؟

هوش مصنوعی: راست‌گویان از نظر دیگران حقیقت را می‌طلبند و آن را مانند کمان از خم آن جستجو می‌کنند.

هوش مصنوعی: در میخانه عشق، کسانی هستند که مردان را مانند تاس می‌چرخانند.

هوش مصنوعی: اگر در آن جمع صداقت و راستی وجود نداشت، هرگز نمی‌توانستی از شیخ بازخواست کنی.

هوش مصنوعی: نگاه درست و صادقانه تأثیرگذار است، وگرنه شیخ از کجا می‌دانست این حقیقت چیست؟

هوش مصنوعی: تا وقتی که فرد به خود و درونش فکر نکند و از خود بی‌خبر باشد، نمی‌تواند به بی‌خود بودن خود پی ببرد.

هوش مصنوعی: جان و دل هر کدام با هم روبرو شدند و وقتی که دل و جان با یکدیگر متحد شدند، به خواسته و هدف خود رسیدند.

هوش مصنوعی: وقتی که دو نفر از وسط دعوا و مشکل جدا شوند، بهانه‌ها و دلایل برای ادامه‌ی مشکل نیز کنار گذاشته می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که زمانی که عقل، تصورات و خیالات کنار گذاشته می‌شوند، انسان از قواعد و اصطلاحات زبانی آزاد می‌شود و به درک عمیق‌تری می‌رسد.

هوش مصنوعی: پس از این، پادشاه جان دنیا را به دست می‌گیرد و زندگی به خوبی و رونق می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که غیر از اوست، هیچ ارزش و ارزشی ندارد، حتی اگر به نظر خوب بیاید. در واقع، همه چیز در مقابل او بی‌معنا و بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که غیر از دوست باشد، جایی در دل دوستی ندارد و در حقیقت، محبت واقعی جایی برای شرک و غیرمحبت نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: به روح او درود می‌فرستیم که از بهترین سخن‌سرایان است و حرفش بسیار منطقی و درست است.

هوش مصنوعی: تمام این نمایش و خودستایی بی‌فایده است، چون عقل فقط به حقیقت و صداقت اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر واقعاً به سرنوشت خود باخته‌ام، چه کاری از دستم بر می‌آید، چرا که سرنوشت را همین‌طور رقم زده‌ام.

هوش مصنوعی: تمام درد و زیان من به خاطر شرک و دوگانه‌پرستی بوده است.

هوش مصنوعی: خودپسندی و خودخواهی از پرستش بت‌های جاهلی بدتر است، بنابراین بر پیام‌آور خدا درود بفرستید.