هوش مصنوعی: روز دوباره به اوج و جوش و شوق رسید و شب تاریک هم به جنب و جوش افتاد.

هوش مصنوعی: گفت: «ای کسی که فکر و اندیشه‌ات محدود است، چرا می‌خواهی با من بحث و جدل کنی؟»

هوش مصنوعی: تنها در جایی که به عدم می‌رسی، احساس می‌شود که وجود کمتری وجود دارد، و در غیر این صورت، وجود می‌تواند بسیار کمتر از آنچه دیده می‌شود، باشد.

هوش مصنوعی: دوست و یاور فاسدها و دزدها، که مانند اژدها شجاع و قوی است و همچون نهنگ ترسناک و هراس‌انگیز می‌باشد.

هوش مصنوعی: افراد فاسد به تو تکیه کرده‌اند، زیرا تو در تاریکی و عدم آگاهی مانند کسانی هستی که در تضاد و تناقض زندگی می‌کنند.

شب‌رو یعنی دزد‌ خانه‌بر

هوش مصنوعی: چند کار ناپسند و بی‌شرمی به تو نسبت داده شده است؟

هوش مصنوعی: اگر به دنبال خواسته‌های خود بروی، می‌توانی بر مشکلات غلبه کنی و آن‌ها را شکست دهی.

هوش مصنوعی: در روزی که من دوباره به سوی خانقاه می‌روم، از بیابان عبور می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو همان زال فریبنده و پرهیجان هستی که همیشه در انتظار اتفاقات و حوادث جدید به سر می‌بری.

هوش مصنوعی: هر شب که تو می‌آیی، روزی پر از هیجان و آشفتگی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: من کارم این نیست که پنهانی عمل کنم، دزدی کنم، در شب حرکت کنم یا دغل‌کاری کنم.

هوش مصنوعی: وقتی تو وارد می‌شوی، دنیا با احساس غم و ناراحتی پر می‌شود، اما صبح که می‌رسد، مانند غنچه‌ای که می‌شکفد، روح و وجود انسان تازه و شاداب می‌شود.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، برخلاف صدای ترسناکی که به گوش می‌رسد، در سپیده‌دم احساسی از شادی و خوشحالی وجود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که به هر حال، دلیلی وجود دارد که مردم در دل خود با غم و اندوه، شب‌ها را با حالت دلگیری سپری می‌کنند.

هوش مصنوعی: مردان توانمند و با درک که به راه زندگی پیش رفته‌اند، همه چیز ارزشمند را در آغاز روز و در فرصت‌های نو پیدا کرده‌اند.

هوش مصنوعی: صبح به خودی خود مانند یک فیل بزرگ و نیرومند است و با ظهورش، جلوه‌ای از نیرو و قدرت به مانند سپاه جنگجویان مسلح به تیغ دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که صبح از سمت مشرق طلوع کند، از رسیدن روز خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: خروس‌ها در صبح زود صدا می‌زنند و بیداری و نشاط را در جهان به ارمغان می‌آورند.

هوش مصنوعی: همانطور که ندا دهنده‌ای در کنار کعبه به کسانی که در خوابند، آگاهی می‌دهد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روزه‌دار با من بود، همه چیز خوب و خوش بود، مانند حالتی که خلیل با آتش داشت.

هوش مصنوعی: رو به قبله نماز می‌خوانند تا شکر نعمت‌ها را به جای آورند و از بی‌نیازی خود قدردانی کنند.

هوش مصنوعی: از پر شدن و سنگینی بار، می‌ترسم که مردم مثل انار ترکیده بشوند و دچار دردسر و مشکل شوند.

هوش مصنوعی: زمانی که از سنگینی و دردسرهای تو خسته شدند، شکمی پر از نوشیدنی و خوراک دارند.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر آن است که افرادی به راحتی و بدون توجه به وضعیت خود، خود را در شرایط نامناسبی قرار داده و به نوعی دچار سردرگمی و غفلت شده‌اند. مانند کسی که در حالتی بی‌تفاوت به زندگی خود، پوششی را بر خود می‌اندازد که به جای آسایش، احساس ناراحتی و ناپاکی را تداعی می‌کند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هر موجود زنده‌ای که وجود دارد، همه‌ آنها حرکتی دارند که ناشی از نیرویی جادویی است.

هوش مصنوعی: چرا درباره غم شب و روز صحبت می‌کنی؟ بهتر است به جای حرف زدن، به فکر خودت باشی و در دل خودت نگریسته و با واقعیت‌های زندگی کنار بیایی.

هوش مصنوعی: اگر همه جا از یک غریبه باشد، چگونه می‌توانی از خوش‌دلی بهره‌مند شوی؟