حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۹۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این ره روشن مرا ز انفاس تو شد</p></div>
<div class="m2"><p>وین بی‌خبری در سرم از کاس تو شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در گوش دلم ز حقه ستر انام</p></div>
<div class="m2"><p>درّیست که آن سفته به الماس تو شد</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰۰

این ره روشن مرا ز انفاس تو شد
وین بی خبری در سرم از کاس تو شد
در گوش دلم ز حقه ستر انام
دریست که آن سفته به الماس تو شد

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر تأثیر عمیق و روشنی است که وجود محبوب بر دل شاعر دارد. نفس‌های محبوب او را به سمت زیبایی‌ها هدایت کرده و او از بی‌خبری و غفلت رها شده است. در دل او صدای حقایقی می‌پیچد که همچون الماس، ارزشمند و درخشان هستند و همگی به خاطر عشق و محبت محبوب به وجود آمده‌اند.

شمارهٔ ۹۸

شمارهٔ ۹۹

هوش مصنوعی: این مسیر روشنی که در زندگی‌ام پیدا کرده‌ام، به خاطر نفس‌های توست و این بی‌خبری و سردرگمی که در ذهنم دارم، ناشی از وجود توست.

این ره روشن مرا ز انفاس تو شد

وین بی‌خبری در سرم از کاس تو شد

هوش مصنوعی: در دل من چیزی هست که به لطف خداوند به ارزش و زیبایی الماس رسیده است.

در گوش دلم ز حقه ستر انام

درّیست که آن سفته به الماس تو شد

شمارهٔ ۹۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده