حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۹۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کُنجی که درو گنج الهی باشد</p></div>
<div class="m2"><p>هر چیز کزان گنج بخواهی باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>درویش که درویش بود سلطانست</p></div>
<div class="m2"><p>در فقر کمال پادشاهی باشد</p></div></div>

شمارهٔ ۹۳

کنجی که درو گنج الهی باشد
هر چیز کزان گنج بخواهی باشد
درویش که درویش بود سلطانست
در فقر کمال پادشاهی باشد

هوش مصنوعی: اشعار اشاره به این دارد که کنجی که درونش گنج الهی وجود دارد، می‌تواند هر چیز مطلوبی را در خود داشته باشد. درویش واقعی، درویشی است که در عین فقر، از نظر روحانی به مقام سلطنت و پادشاهی دست یافته است. این نکته تأکید دارد بر اینکه کمال و سروری واقعی، ناشی از فقر معنوی و نزدیکی به خداوند است.

شمارهٔ ۹۱

شمارهٔ ۹۲

هوش مصنوعی: همه چیزهایی که از گنج الهی می‌خواهی، در جایی پنهان شده‌اند که خود آن مکان، گنجی بزرگ به حساب می‌آید.

کُنجی که درو گنج الهی باشد

هر چیز کزان گنج بخواهی باشد

هوش مصنوعی: درویشی که واقعاً درویش است، در فقر خود به کمالی می‌رسد که او را مانند یک پادشاه می‌کند.

درویش که درویش بود سلطانست

در فقر کمال پادشاهی باشد

شمارهٔ ۹۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده