حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۸۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آمد به برم یار و شبیخون آورد</p></div>
<div class="m2"><p>بر دست گرفته جام گلگون آورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتم که مگر به خویشتن باز آیم</p></div>
<div class="m2"><p>یکباره مرا زخویش بیرون آورد</p></div></div>

شمارهٔ ۸۲

آمد به برم یار و شبیخون آورد
بر دست گرفته جام گلگون آورد
گفتم که مگر به خویشتن باز آیم
یکباره مرا زخویش بیرون آورد

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از ورود یار به نزد خود سخن می‌گوید که با شبیخون و surprise به سراغش آمده و جامی از شراب گلگون به دست دارد. شاعر در دل می‌گوید که شاید بتواند به خود برگردد، اما ناگهان یار او را از خود جدا می‌کند و به حالت دیگری در می‌آورد.

شمارهٔ ۸۰

شمارهٔ ۸۱

هوش مصنوعی: دوست من به دیدنم آمد و با خود یک جام شراب سرخ به همراه داشت.

آمد به برم یار و شبیخون آورد

بر دست گرفته جام گلگون آورد

هوش مصنوعی: گفتم شاید یک بار به خودم برگردم، اما در کمال تعجب، خودم مرا از خودم دور کرد.

گفتم که مگر به خویشتن باز آیم

یکباره مرا زخویش بیرون آورد

شمارهٔ ۸۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده