شمارهٔ ۶۷
بس خلق که بر آمده (و) رفته گریست
نا رفته در این گنبد درد آمده کیست
مستغرق این جهان فانی نشوی
گر بشناسی کامدن و رفتن چیست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: مصطفی علیزاده و دوستان
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بس خلق که بر آمده (و) رفته گریست
نا رفته در این گنبد درد آمده کیست
هوش مصنوعی: بسیاری از مردم آمده و رفتهاند و در این میان، بدون آنکه از دنیا بروند، در این فضای پر از درد باقی ماندهاند. این پرسش مطرح میشود که آن کسی که در این وضع گرفتار است کیست؟
مستغرق این جهان فانی نشوی
گر بشناسی کامدن و رفتن چیست
هوش مصنوعی: اگر به درستی بفهمی که زندگی و جهان چقدر موقتی و گذرا هستند، هرگز در این دنیا غرق نخواهی شد.