حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۶۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گوید به من که چونی و حالت چیست</p></div>
<div class="m2"><p>از مرگ بتر که بی تو می باید زیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در شهر کسی دیگر نمی دانم کیست</p></div>
<div class="m2"><p>کو محنت من شنید بر من نگریست</p></div></div>

شمارهٔ ۶۷

گوید به من که چونی و حالت چیست
از مرگ بتر که بی تو می باید زیست
در شهر کسی دیگر نمی دانم کیست
کو محنت من شنید بر من نگریست

هوش مصنوعی: شاعر از کسی می‌پرسد که حالش چگونه است و ناراحت است از اینکه بدون او باید زندگی کند. او در شهر کسی را نمی‌شناسد و از درد و رنج خود می‌گوید و از طرفی انتظار دارد دیگران نیز به حال و روزش توجه کنند.

شمارهٔ ۶۵

شمارهٔ ۶۶

هوش مصنوعی: به من می‌گوید که حالت چطور است و چگونه‌ای، اما از مرگ بترس زیرا بدون تو باید به زندگی ادامه دهم.

گوید به من که چونی و حالت چیست

از مرگ بتر که بی تو می باید زیست

هوش مصنوعی: در شهر کسی را نمی‌شناسم که درد و رنج من را بشناسد و به من توجه کند.

در شهر کسی دیگر نمی دانم کیست

کو محنت من شنید بر من نگریست

شمارهٔ ۶۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده