حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بیداد ز عقل و خرد و هوش و دل است</p></div>
<div class="m2"><p>فریاد ز باد و آتش و آب و گل است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر می خورد و عقل و دل و خوش برد</p></div>
<div class="m2"><p>گر می بیند کو بتر از من بحل است</p></div></div>

دیوان حکیم نزاری قهستانی ـ ج ۱ (براساس ده نسخه خطی معتبر کهن سال) متن انتقادی - حکیم نزاری قهستانی - تصویر ۷۷

دیوان حکیم نزاری قهستانی ـ ج ۲ (براساس ده نسخه خطی معتبر کهن سال) متن انتقادی  به کوشش دکتر سید علیرضا مجتهدزاده - حکیم نزاری قهستانی - تصویر ۱۳

شمارهٔ ۶۳

بیداد ز عقل و خرد و هوش و دل است
فریاد ز باد و آتش و آب و گل است
گر می خورد و عقل و دل و خوش برد
گر می بیند کو بتر از من بحل است

هوش مصنوعی: این شعر به ناتوانی عقل و خرد در مقابل بیداد و مشکلات اشاره دارد. فریاد و ناله‌ها از طبیعت و عناصر چهارگانه (باد، آتش، آب و گل) ناشی می‌شود. اگر عقل و دل به شدت تحت تأثیر قرار بگیرند، به خوبی می‌توان فهمید که چه چیزهایی از ما بدتر و مشکل‌تر است.

شمارهٔ ۶۱

شمارهٔ ۶۲

هوش مصنوعی: ظلم و ستم ناشی از عقل و هوش و احساس انسان است، و صدای طبیعت از عناصر مختلفی مانند باد، آتش، آب و خاک به گوش می‌رسد.

بیداد ز عقل و خرد و هوش و دل است

فریاد ز باد و آتش و آب و گل است

هوش مصنوعی: اگر کسی شراب بنوشد و عقل و دلش را از دست بدهد، در این حال اگر چشمش به کسی بیفتد که از من بدتر است، همچنان در آزار و رنج خواهد بود.

گر می خورد و عقل و دل و خوش برد

گر می بیند کو بتر از من بحل است

شمارهٔ ۶۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده