حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۵۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر صبح که جام عشق گیرم بر دست</p></div>
<div class="m2"><p>سرمایه نیستی کنم در سر هست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر لحظه برانگیخت قیامت ز وجود</p></div>
<div class="m2"><p>هر جرعه ز جان تو که در جام بنشست</p></div></div>

شمارهٔ ۵۲

هر صبح که جام عشق گیرم بر دست
سرمایه نیستی کنم در سر هست
هر لحظه برانگیخت قیامت ز وجود
هر جرعه ز جان تو که در جام بنشست

هوش مصنوعی: در این شعر شاعر از عشق و تأثیر آن بر زندگی‌اش سخن می‌گوید. او هر روز با نوشیدن «جام عشق» احساس وجود و هستی را تجربه می‌کند. هر لحظه که این عشق در وجودش تجلی پیدا می‌کند، به نوعی قیامت و تحول را احساس می‌کند، و هر جرعه‌ای که از محبوبش می‌نوشد، او را به بیداری و زندگی واقعی نزدیک‌تر می‌کند.

شمارهٔ ۵۰

شمارهٔ ۵۱

هوش مصنوعی: هر صبح که جام عشق را در دست می‌گیرم، هیچ چیز مهم‌تر از این لحظه ندارم و تمام دغدغه‌ها و سرمایه‌هایم را فراموش می‌کنم.

هر صبح که جام عشق گیرم بر دست

سرمایه نیستی کنم در سر هست

هوش مصنوعی: هر لحظه با هر جرعه‌ای که از وجود تو به جان می‌نشیند، قیامت و دگرگونی به پا می‌شود.

هر لحظه برانگیخت قیامت ز وجود

هر جرعه ز جان تو که در جام بنشست

شمارهٔ ۵۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده