حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشقی که چو عشق ماست نقصان نکند</p></div>
<div class="m2"><p>آن به که زیاده روی پنهان نکند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خاصیّت عشقی که مجازی نبود</p></div>
<div class="m2"><p>دردیست که جستجوی درمان نکند</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱۰

عشقی که چو عشق ماست نقصان نکند
آن به که زیاده روی پنهان نکند
خاصیت عشقی که مجازی نبود
دردیست که جستجوی درمان نکند

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به توصیف عشق حقیقی می‌پردازد و می‌گوید که چنین عشقی هیچ‌گاه نقصان ندارد و نباید در آن زیاده‌روی پنهانی کرد. او همچنین اشاره می‌کند که عشق واقعی درد و رنجی است که به دنبال درمان نیست و نمی‌توان به سادگی آن را التیام بخشید.

شمارهٔ ۱۰۸

شمارهٔ ۱۰۹

هوش مصنوعی: عشقی که شبیه عشق ماست، هیچ کمبودی ندارد و نیازی نیست که به خاطر آن بیش از حد پنهان‌کاری کنیم.

عشقی که چو عشق ماست نقصان نکند

آن به که زیاده روی پنهان نکند

هوش مصنوعی: عشق واقعی به گونه‌ای است که همانند درد و رنجی است که هیچ تلاشی برای پیدا کردن درمانش نمی‌شود.

خاصیّت عشقی که مجازی نبود

دردیست که جستجوی درمان نکند

شمارهٔ ۱۰۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده