هوش مصنوعی: اگر عشق تو در جانم به شدت جاری شود، قضا و قدر را به دست خودم می‌گذارم و از خودم می‌گذرم.

هوش مصنوعی: تو در حالت هوشیاری به من مستی نمی‌دهی، ولی من هنوز از فطرت و ذات خودم بی‌خبر نیستم.

هوش مصنوعی: اگر هر انسانی که زیبایی زلفت را ببیند، به حال خود نرسد، من هم در این وضعیت باقی می‌مانم.

هوش مصنوعی: من از دستم برنمی‌آید که چیزی تقدیم کنم، نمی‌دانم تا چه اندازه باید برای تو نثار کنم.

هوش مصنوعی: دل من به زلفت تعلق و وابستگی دارد و غم تو به جانم اثر گذاشته است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم دوباره تو را به زمین بوسم، اگر زمان به من اجازه دهد.

هوش مصنوعی: امید من باعث می‌شود که دیگر به فکر نروم و تلاش کنم تا از دست نروم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه دنیا مانند اسبی است که بر روی آن نشسته‌ایم و در حال حرکت است، اما من نمی‌توانم سرنوشتم را خودم کنترل کنم.

هوش مصنوعی: هر روز که در گِل و خاک فرو می‌روم، دلم رنگ آبی می‌گیرد و دیگر نخواهم شست، چرا که می‌دانم در این حالت هم زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: بدان که غیرت من اینقدر قوی است که دیگر هیچ نامی جز "نظاری" بر زبانم نمی‌آید.