هوش مصنوعی: دل من هیچ کاری با موهای تو نکرد، بلکه تمام تلاشش در آرزوی وصالت گذشت.

هوش مصنوعی: من درونم همچون کوره‌ای داغ و پرآتش است، چطور می‌توانم در چنین حالتی آرامش داشته باشم؟

هوش مصنوعی: دل من بارها و بارها از تنگی و محدودیت‌هایی که در زندگی‌ام دارم، شکایت می‌کند و در آرزوی آزادی و رهایی است.

هوش مصنوعی: مثل مادری مهربان که فرزندش را با عشق در آغوش گرفته است، غم تو هم در کنار دلم قرار دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که جایی برای آرامش و نزول احساسات من نیست، غم تو به خاطر خیال تو، دل مرا شرمنده و نگران می‌کند.

هوش مصنوعی: کدام دل است که از کجاست، دل درست کجاست؟ کجا است دل که تو، ای عزیز قلبم، از دو چشمانم بیرون آمده‌ای؟

هوش مصنوعی: وقتی اشک‌هایم به آرامی از چشمانم می‌ریزد، چگونه می‌توانم بگویم که در دل من مکابره (نبرد) وجود داشته است؟ بیا و این احساس را به دل من بیاور.

هوش مصنوعی: اگر کنترل دل را پیش‌تر از دست داده‌ام، حالا هم که از دستم رفت، مانند همان کنترلی است که بر دلم داشتم.

هوش مصنوعی: این طور رفتار نکن که جانم از حسرت در عذاب باشد، چرا که دلم قبلاً به خاطر انتظار خیلی رنج کشیده است.

هوش مصنوعی: چه فایده دارد اگر بعد از مرگ بگویی که به خاطر وفات نزار دل من بسیار ناراحت و سوخته است؟