هوش مصنوعی: ای امید من، لطفاً مرا ناامید نکن. من نمی‌توانم از عشق و احساساتم نسبت به تو بگذرم، پس حجاب و موانع را از جلوی چشمانم بردار.

هوش مصنوعی: آرزوها و بی‌صبری و شوق و غم من هرگز کم نمی‌شود و هر لحظه بیشتر به تو گرایش پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به یاد sweetness و زیبایی یک نفر، بدون اینکه حتی یک زنبور در اطرافم باشد، بی‌نهایت عاشق و دلتنگ هستم، مثل فرهاد که خود را با تیشه به کوه می‌زند تا به محبوبش برسد.

هوش مصنوعی: جان و دل را فدای تو می‌کنم و بیشتر از این نمی‌توانم انتظار داشته باشم، زیرا من تنها یک درویش هستم.

هوش مصنوعی: از خودم خسته و ناراحت نیستم، زیرا که از بیگانگان هم دل‌آزرده‌ام و هم از خودم.

هوش مصنوعی: رقیبانم خبری از ناز و نزار من به دیگران نرسانند، زیرا که در دل خود به خاطر درد و رنجی که می‌کشم، نمی‌خواهم به آنان آزار برسانم.