هوش مصنوعی: نه زیبایی و نه راهی برای بودن با تو دارم، نه طلا و نقره‌ای که برای تو خرج کنم.

هوش مصنوعی: ما خود از شگفتی‌های زمانه‌ایم و به همین خاطر تعجب همگان را برانگیخته‌ایم.

هوش مصنوعی: آیا من هیچ وقت شایسته‌ی خدمت به تو خواهم بود؟

هوش مصنوعی: آیا من که از همه چیز دنیا جدا شده‌ام، از کدام دسته یا گروه باید زخم بخورم؟

هوش مصنوعی: ای مدعیان، کجا می‌توانم جایی پیدا کنم جز در دوستی؟ پس اصلاً دیگر کجا بروم؟

هوش مصنوعی: من هنوز در حال آزمون و چالش هستم تا به کمال برسم، مانند چیزی که در آتش پخته می‌شود.

هوش مصنوعی: دور از یگانگی و اتحاد، به دل مشغولی‌های زندگی و چیزهای متعدد مشغولم.

هوش مصنوعی: اگر اسلام خاص خودش را در کفر قرار دهد، پس کاش که راهی برای رهایی فراهم کند!

هوش مصنوعی: من چون نی هستم، هرچه بگویم، بیهوده نیست؛ من از خاک نیامده‌ام که چیزی را به هدر بزنم، بلکه مانند هنرمندی هستم که مجسمه‌ای خلق می‌کنم.

هوش مصنوعی: من همچون قلمی هستم که گاه گاهی صفحه‌ای جدید می‌نویسم و می‌تراشم.