هوش مصنوعی: من دوباره به دیدار روی دوست رسیدم و از لب‌های شیرین او لذت بردم.

هوش مصنوعی: در شب تاریک جدایی، بارها و بارها روز قیامت را مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: هرگز نتوانم با هزار زبان بیان کنم که چه سختی‌هایی را از بدی‌های زندگی تحمل کرده‌ام.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانم تمام مسیرها را به سوی دل آرامم باز کنم، تصمیم گرفتم که از دنیای خارج کناره بگیرم و در گوشه‌ای خلوت بمانم.

هوش مصنوعی: اگر زمان اجازه دهد که در گوشه‌ای بمانم و با یارم بنشینم و از شراب لذت ببرم.

هوش مصنوعی: وقتی قامت او را دیدم، احساس کردم که خودم را هم در تمام جهان، در زیبایی و جذابیت عشق تجلی دادم.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم آنچه را که در جان و دل شنیدم به زبان بیاورم.

هوش مصنوعی: سرانجام من مانند بافته‌ای از جنس نخی است که به خودم هدیه دادند، هرچند که مانند کرم پیله تنیده شدم.

هوش مصنوعی: من به طور طبیعی و در پیوند با فطرت خود، از ابتدا درد و رنج را مانند شیری که از پستان میمونه می‌نوشیدم.

هوش مصنوعی: آب زلال و خالصی است که از چشمه‌ای حیوانی می‌جوشد. اگر به خداوند گوش کنی، آن را درک خواهی کرد، وگرنه فقط خودم می‌بینم و می‌فهمم.

هوش مصنوعی: دیگر از رسوایی و افتخار نزاری صحبت نمی‌کنم، چرا که در نهایت از خود نام و ننگ او رها شدم.