گنجور

شمارهٔ ۸۲۴

ز می توبه کردم ز مستی نکردم
نگفتم دگر گِردِ مستان نگردم
اگر بوده ام دامن آلوده از می
چو بر آبِ رز بود خونی نکردم
اگر جرأتی رفت الحمدُلله
که با آبِ رز خون مردم نخوردم
مرا توبه دادند از می پرستی
ازین پس اگر می پرستم نه مردم
میِ لعل از آن می خورم تا نسازد
به خاکِ زمرّد گیا روی زردم
بر احوالِ من هست جایِ ترحّم
ولی هر کسی نیست آگه ز دردم
نزاری به زاری به زاری نزاری
همین است و بس شیوۀ عکس و طردم

اطلاعات

وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: مصطفی علیزاده و دوستان

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ز می توبه کردم ز مستی نکردم
نگفتم دگر گِردِ مستان نگردم
هوش مصنوعی: من از نوشیدن شراب توبه کردم، اما نتوانستم از حال مستی خود دست بکشم و به خودم گفتم دیگر به دور و بر مستان نخواهم رفت.
اگر بوده ام دامن آلوده از می
چو بر آبِ رز بود خونی نکردم
هوش مصنوعی: اگر دامن من به گناه آغشته هم بوده، ولی مثل گل‌ها که بر روی آب می‌خوابند، هیچ آسیب و آلودگی به کسی نرسانده‌ام.
اگر جرأتی رفت الحمدُلله
که با آبِ رز خون مردم نخوردم
هوش مصنوعی: اگر جسارتی انجام داده‌ام، خوشحالم که در این کار از آبِ گل‌آلود برای آسیب به مردم استفاده نکرده‌ام.
مرا توبه دادند از می پرستی
ازین پس اگر می پرستم نه مردم
هوش مصنوعی: به من فرمان دادند که از نوشیدن شراب دست بردارم، اما اگر دوباره شراب بنوشم، دیگر انسان نخواهم بود.
میِ لعل از آن می خورم تا نسازد
به خاکِ زمرّد گیا روی زردم
هوش مصنوعی: من از شراب قرمز می‌نوشم تا رنگ زردم به خاک سبز تبدیل نشود.
بر احوالِ من هست جایِ ترحّم
ولی هر کسی نیست آگه ز دردم
هوش مصنوعی: وضع من به گونه‌ای است که سزاوار ترحم است، اما هر کسی از درد و رنج من آگاه نیست.
نزاری به زاری به زاری نزاری
همین است و بس شیوۀ عکس و طردم
هوش مصنوعی: نازنین من، به زاری من توجهی ندارید و همین موضوع برایم کافی است؛ این رفتار شما مرا می‌آزارد و طرد می‌کند.