هوش مصنوعی: در شب جدایی، بی‌میل و رغبت به سفر رفتم و متوجه شدم که این کار فایده‌ای ندارد، حتی اگر سعی کنم از آن دوری کنم.

هوش مصنوعی: من به میل خودم از خدمت تو دور نشده‌ام؛ بلکه اگر سفر کردم، به خاطر ضرورت وظیفه‌ای بود.

هوش مصنوعی: به خاطر درد درونم، هر جایی که گذر کردم، از شدت احساساتم چشمانم را پر از اشک کردم و دل خود را غمگین نمودم.

هوش مصنوعی: به خاطر جدایی و دوری از تو، حتی دو هفته‌ای که از خدمتت دور هستم، به شدت ناراحتم و گوش‌به‌زنگ هستم.

هوش مصنوعی: هرگز لحظه‌ای از فکر تو دور نبوده‌ام و باور نکن که قلبم را به کسی غیر از تو سپرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر حرفی زدم، آن را به نام تو گفتم و هرگاه نگاهی کردم، به چهره زیبا و دل‌انگیز تو توجه داشتم.

هوش مصنوعی: نسیم ملایم به دور من نمی‌رسد، و شوق و آرزوی تو مانند سمند تندرو در دلم پرورش یافته است.

هوش مصنوعی: من در برابر انتقاد و سخنان ناپسند تسلیم نمی‌شوم، همانطور که در برابر مشکلات و خطرات زندگی، سینه‌ام را سپر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ی کافی است که دیگران مرا دیوانه می‌دانند، زیرا من به خاطر همین سرزنش‌ها، عملاً بیشتر خود را به چالش کشیدم.

هوش مصنوعی: مرا دیوانه نخوان و به خاطر این موضوع شرمنده نشو، زیرا من به خاطر عشق و احساساتم، نام عقل را به دیوانگی تبدیل کرده‌ام.