هوش مصنوعی: وقتی که تو به شکوه و جلال به دل ضعیف ما نگریستی، لطف و محبت تو برای ما از همه چیز ارزشمندتر است.

هوش مصنوعی: اگر به من، که به محبت و کمک شما نیازمندم، نگاهی دل‌رحم و بخشنده بیندازی، برايت ضرری ندارد.

هوش مصنوعی: اگر در خواب تو را ببینم، دیگر از این که به وصال تو امیدوار باشم، شکایت نخواهم کرد. این آرزو به چه زحمت و چه شجاعت نیاز دارد؟

هوش مصنوعی: تو مانند غنچه‌ای هستی که زیر چادر به آرامی خوابیده‌ای، و من با همه‌ی ناز و دلشوری‌ام منتظرم تا صبح صبا بیفتد.

هوش مصنوعی: به من نگو که از تو به خاطر بدی‌های تو دلسرد می‌شوم، زیرا کسی که به جنگ وفا و صداقت نمی‌رود، هرگز قدمی در این راه برنمی‌دارد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم از سرنوشت حاشا کنم و از آن فرار کنم. چه کسی می‌تواند مانند من با سرنوشت تسلیم شود؟

هوش مصنوعی: اگر بتوانم به تو نزدیک شوم، به خدا قسم از تاریکی و غم دوری نمی‌کنم.