هوش مصنوعی: ای چشم، با دیدن چهره‌ات آرام می‌گیرم؛ گاهی در قلبم به تو می‌انجامم و گاهی در کنار دل.

هوش مصنوعی: دل تا چه حد می‌تواند عشق ورزد، وقتی که در جستجوی وصال تو باشد، جانش را فدای دلش می‌کند.

هوش مصنوعی: کار و زندگی‌ام به خاطر دل سست و بی‌انگیزه‌ام، رونق ندارد. ای کاش بر سر من و بر وضعیت و احوال دلم، خاک بریزند.

هوش مصنوعی: گفتم که دل به اختیار خودم بود، اما حالا که از دستم رفته، دیگر مسأله اختیار دل هم تمام شده است.

هوش مصنوعی: هرچه که ما هستیم، در واقع هیچ نیست. ما فقط زنده‌ایم و یک نیمه‌ی جان داریم که یادگار دل ماست.

هوش مصنوعی: اگر دلت درگیر مشکلات و گرفتاری‌هاست، مراقب باش که به آن نزدیک نشوی، زیرا این نزدیکی می‌تواند بدتر از قبل گره‌ها و دردها را برایت ایجاد کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خورشید نتواند بر روی یک مسیر ثابت بماند، دل هیچگاه آرام و قرار نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: از ابتدا و در آغاز خلقت جهان، مدار دل بر مرکز دوایر عشق قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: از این جا حسرتی به دل دارم که بر سر او سایه افکنده، زیرا دل را نمی‌تواند از خارهایش رها کند.