هوش مصنوعی: اگر از خانه بیرون بیایی و حجابت را کنار بگذاری، زیبایی‌ات به قدری خواهد بود که همه مردم برای تو دلیل می‌آورند و این مظهر حقیقت، همچون قیامتی خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر تو با زلف خود بر راه اسلام دام بگذاری، جهانی از مردم به دام تو خواهند افتاد، مانند کافران که در گمراهی هستند.

هوش مصنوعی: عطر دل‌انگیز عرق چین را بر افشان تا نسیم شمال روح خداوند را به خود بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر تو خودت باشی، هیچ‌کس از عاشقانت جان نخواهد برد؛ مگر آنکه دلربایی و جذابیت مستت دل را برباید و عشق ایجاد کند.

هوش مصنوعی: ای دیده‌ی پر از اشک، آیا رحمت و دلسوزی نازل خواهد شد؟ چاره‌ای نیست، ای دلِ پر از درد، فقط ناله کن.

هوش مصنوعی: من از شتاب و عجله دور هستم، و زمانی که فاصله نزدیک است، مانند شخصی هستم که دهان تشنه‌اش بسته شده و نمی‌تواند به آب زلال دسترسی پیدا کند.

هوش مصنوعی: اگر از دوست شکایت کنم، این کار درست و با ملاحظه نیست، زیرا او تمام شب در کنار من خوابیده است، ولی تنها در خیال خود حضور دارد.

هوش مصنوعی: این همه اختلاف و دوری به خاطر این است که به ندرت از دوستی و خوشی‌های جمعی در کنار هم قدردانی کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر بر روی ورق تقویم، اندکی از احوال خود را با قلم بنویسم، صفحه‌ای از بی‌نظمی و نارسایی خواهد شد.

هوش مصنوعی: صبر و استقامت کلید نجات است. ای نزار، خوشحال باش که سرنوشتت در نهایت از سختی‌ها و مشکلات عبور خواهد کرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس بزند و دل قوی باشد، امکان و مجال امیدواری وجود دارد.