هوش مصنوعی: وقتی به یاد ما افتی، هر هفته مانند آن ماه روشن و زیبا بود، اما حالا حسرت و اندوهی که به دل ما نشسته، آن مسیر شاد را بست.

هوش مصنوعی: هرچند که من بی‌دلیل و با غیرت رفتار می‌کنم، اگر هم گناهی کرده‌ام، امید دارم که او به لطف خود، آن اجبار را از من دور کند.

هوش مصنوعی: اگر چه ممکن است که خداوند با رضایت خود کسی را بگنجاند و یا او را ببخشد، اما در نهایت، تصمیم‌گیری درباره خون و مال بندگان بر عهده شاه و فرمانروایی اوست.

هوش مصنوعی: اگر عاشق هستی، جان خود را فدای محبوب کن و تسلیم او شو. دست از کنترل بر خود بردار و اجازه بده که دلخواهت به جانت برسد.

هوش مصنوعی: با اعتماد به صبر، عشق را به کفر تبدیل کردم. در مقابل طوفان حقیقت، چیزی از کاه وزن ندارد.

هوش مصنوعی: عشق در جهان، هر طرف که پیش رود، باعث ایجاد شور و هیجان می‌شود. مانند صدای حمله‌ای که در شب بلند می‌شود و هر چیزی را در مسیرش غارت می‌کند، حتی ریشه و بنیادها را نیز از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: دل من به مانند سرزمین مصر است و او همچون یوسف بر آن نشسته است. این به این معناست که بدون وجود او، دلم رونق و جلا نخواهد داشت و همیشه دچار خمودگی خواهد بود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز من یا زلیخا نمی‌تواند ارزش یوسف را درک کند؛ زیرا عشق واقعی به او نتیجه‌ای ندارد، جز چاه.

هوش مصنوعی: به دیگران گفتم که نباید به زورمندان تکیه کرد، چرا که امتحان کردن آنها در شرایط سخت، مثل تلاش برای رسیدن به شاخه‌ای بلند است که در دسترس نیست و در نهایت ممکن است به نتایج بدی منجر شود. باید به چیزهای کوچکتر و قابل دسترس‌تر توجه کرد تا موفقیت بیشتری حاصل شود.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، احساس پشیمانی او را آزار می‌دهد و جانش به تنگ آمده است. او نمی‌تواند تحمل کند و در نتیجه، از دلش آه‌های ناتوانی برمی‌آید.