هوش مصنوعی: مجنون هیچ تلاشی نکرد جز برای محبوبش، بنابراین در دنیا به خاطر وفایش نامش برده شد.

هوش مصنوعی: عطر عرق چین تو باعث می‌شود روح من مانند پیراهن نورانی یعقوب، زنده و شاداب شود.

هوش مصنوعی: عشق و احساساتی که در دل دارم، همچون آتشی سوزان است که آرزوهای از دست رفته‌ام را می‌سوزاند. چشمانت مانند آهو، گویی مرا در خود غرق می‌کند و به کجا می‌برد.

هوش مصنوعی: در اینجا، سراینده از دل‌سوختگی و ناتوانی خود در تحمل درد و سختی‌های زندگی سخن می‌گوید. او با ابراز اندوه و ناله، نشان می‌دهد که صبر و استقامتش به پایان رسیده و احساساتی مانند غم و حسرت در دلش شعله‌ور شده‌اند. دود دلش به مانند بخاری در هوا بالا می‌رود و این تصویر، نشان‌دهنده حال و روز نا آرام و پریشان اوست.

هوش مصنوعی: محمل لیلی حرکت کرد و مجنون دیگر تاب نیاورد. چقدر می‌تواند انتظار بکشد، وقتی که لیلی دیگر برنگردد؟

هوش مصنوعی: عشق قضاوتی می‌کند که در آن هیچ ظلمی وجود ندارد و برای افرادی که در وضعیتی ناخوشایند هستند، جایی برای پذیرش ظلم ندارد.