هوش مصنوعی: دیگر نمی‌توانیم بوی کسی را حس کنیم، زیرا هر بار شیوه‌ای متفاوت در پیش می‌گیریم.

هوش مصنوعی: اگر برای وفاداری به تو جانم را هم از دست بدهم، از عهدی که بسته‌ایم نمی‌توانم کوتاه بیایم.

هوش مصنوعی: اگر از هر گوشه کسی بیافتد و وارد شود، ما همچنان همین هستیم که نمی‌توانیم از هر چیز کم ارزش و بیهوده، فایده‌ای بگیریم.

هوش مصنوعی: تو به مانند آفتابی هستی و ما چون سایه‌ای در پی تو، به قدری که نمی‌توانیم حتی یک قدم در کنار تو برداریم.

هوش مصنوعی: ما ضعیف و بی‌پناه هستیم و نباید سنگینی و مشکلات تو را بر دوش بگیریم. اگر تو مثل کمری در وسط فشار و دشواری هستی، ما توان برداشتن آن را نداریم.

هوش مصنوعی: یار مانند سربازان یک لشکر به میدان آمد و ما در پی او مسافر شدیم، اما نمی‌توانیم دنباله‌ی این لشکر را بگیریم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم ابتدا به تصویر خیالی تو بنگرم، زیرا نمی‌توانیم از این چهره زیباتر پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: رنگ چهره ساره به این شدت زرد است که ما از آن می‌ترسیم، چرا که نمی‌توانیم با سیم و زیبایی تو که بی‌‌زرق و برق است، زیبایی‌ای را به دست آوریم.

هوش مصنوعی: دل خود را به شدت درگیر هوای دوست کرده‌ایم، و چه شگفت‌انگیز است اگر نتوانیم دامن او را بگیریم.

هوش مصنوعی: ای دل، نمی‌توان بر صبر نازک و شکننده تکیه کرد؛ چون نمی‌توان بر آتش آرام گرفت.