هوش مصنوعی: ای ساقی، صبح زود شراب را روان کن تا سرها را به نشانه احترام در حضور تو به زمین بگذارند.

هوش مصنوعی: غم همچون زنگار بر دل‌ها نشسته است و برای پاک شدن از آن، باید دل‌ها و وجودها را با صفا و خلوص از نو ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: زمان صبح که خروس آواز می‌زند، تو هم باید با صدای خروس به صبح خوشامد بگویی.

هوش مصنوعی: در مکانی آرام و دل‌نشین بنشین که در دنیا جایی بهتر از می‌کده برای استراحت و نشستن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: احتیاط کن که به افراد خشمگین و تندخو بوسه ندهی؛ زیرا این عمل شایسته و مناسب آن‌ها نیست.

هوش مصنوعی: از کسی که بر کارها نظارت می‌کند نترس، چرا که او نیز خوراک می‌خورد. فرد عاقل به خود اجازه نمی‌دهد که به دام وسوسه بیفتد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، مالک به کسانی که در دنیا اعمال زشت انجام داده‌اند، جزای آن‌ها را می‌دهد و رستم نیز به اشکبوس پاسخ لازم را خواهد داد.

هوش مصنوعی: شیره گل رز برای درمان تو دیگر کارایی ندارد و روش‌های قدیمی مانند سغمونیا، تربد، مقل و فلوس نیز اثر خود را از دست داده‌اند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که باده‌فروش در دسترس تو باشد، نگذار که زمانه تو را در تندروی و بی‌حالی دور کند.

هوش مصنوعی: در این شعر، به این موضوع اشاره می‌شود که در یک نبرد یا جنگ، تصمیم‌گیری‌ها و تجربیات قبلی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. به علت نادرستی در قضاوت یا درک، شخصی، که در اینجا توس نامیده می‌شود، به خاطر اشتباهاتش مورد سرزنش قرار می‌گیرد. این نشان‌دهنده این است که در میان شور و هیجان جنگ، برخی افراد به خاطر انتخاب‌های نادرست خود به شدت تحت انتقاد قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: خودت را بزرگتر از آنچه که هستی ندان و به خودت مغرور نشو. به شجاعت دیگران احترام بگذار و باعث نپنداری نشو که به خودی خود می‌توانی چیزی را به رخ بکشانی و یا قدرتی را نمایان کنی.