هوش مصنوعی: بلند شو ای ساقی و به من آب حیات را بده، تا اینکه همانند یک معجزه روح در جان زمین بدمی و آن را زنده کنی.

هوش مصنوعی: اگر به ناحق درباره من تهمتی بزنند، حرف‌های بی‌پایه و اساس مدعیان را نمی‌شنوم و به آنها توجه نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: این شعر اشاره به موجودی معجزه‌آسا دارد که اگر از من پذیرشش کند، می‌توانم تمام هستی را در قالب یک چیز کوچک و ارزشمند تقدیم کنم. به نوعی این بیانگر ارزش و عظمت روحی است که می‌تواند تمام کائنات را در خود جای دهد.

هوش مصنوعی: یک ذره عشق از آغاز خلقت بر من تاثیر گذاشت و به این ترتیب تمام جهان را در بر گرفت.

هوش مصنوعی: ماده‌ای که زندگی را به وجود می‌آورد، چیست؟ این زندگی به ما شادی و گسترش می‌بخشد و روح‌ها و وجودها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: ما برای منافع او زیاد زحمت کشیده‌ایم و حالا باید ببینیم که آیا می‌تواند این مشکلات را حل کند.

هوش مصنوعی: می توانی از شیرینی و خوشی چشیدن در کنار چشمه سبز و زنده لذت بیشتری ببری، چرا که طعم چشمه از طعم نبات متفاوت و بهتر است.

هوش مصنوعی: اگر دِینی در خواب زیباییِ محبوب را ببیند، دیگر چگونه به چیزهای دنیا و مقام‌های آن توجه خواهد کرد؟

هوش مصنوعی: محمود تا زیبایی ایاز را دید، چشمانش را بست و بت‌خانه سومنات را رها کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی مانند نزار، نابسامان و بی‌خود، از خود بی‌خود شود، این می‌تواند سرمایه‌ای دیگر برای کسانی باشد که در ثبات و استواری زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: عشق کهنه و فرسوده را چگونه می‌توان سر و سامان داد؟ هرگز نمی‌توان این کار را خود به تنهایی انجام داد، چرا که خود عشق، دلیل نجات و رهایی است.