هوش مصنوعی: ای ساقی مجلس خوشی، تنها راه نجات ما این است که جز این حالت چیز دیگری وجود ندارد و فقط همین راه چاره است.

هوش مصنوعی: هر چه بلایی یا بدی برای من پیش آمده، مانند شراب‌فروشی مست که در حال تیره‌روزیش است، زمان لحظه‌لحظه، بار غم را بر دوش من می‌کشد و این حال ادامه دارد.

هوش مصنوعی: شراب و لذت‌هایی که از میکده نصیب ما می‌شود، به ندرت به دست می‌آید و ما از آن‌ها دورمانده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما به جایی نمی‌رسیم و روزگارمان سخت و تلخ شده است.

هوش مصنوعی: آتش دلِ کسی که در سحرگاه شراب نوشیده، ممکن است در روز قیامت به عنوان وساطت و شفاعت برای بخشش گناهانش مورد استفاده قرار گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که صدای اذان از هر مناره‌ای بلند می‌شود، من زنده می‌شوم و نشاط تازه‌ای پیدا می‌کنم، مانند زمانی که ساقی شربتی را می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر زهد و پارسایی به دست نیاید، به این خاطر است که خوی و طبیعت ما با یکدیگر متفاوت است. حقیقت این است که سرنوشت هر ستاره‌ای نیز به همین گونه رقم می‌خورد.

هوش مصنوعی: بازپرس سخت‌گیر و تنگ‌نظر چه کار می‌تواند بکند؟ او نیاز دارد که از کینه‌اش کم کند و تحمل بیشتری داشته باشد.

هوش مصنوعی: زیاد درباره ناتوانی‌های و ضعف‌های دیگران صحبت نکن، چرا که ضعفی مانند حرکت‌های ناقص یک الاغ هرگز به گرد پای سوارکار نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: نوشیدن مشروبات و در پی آن حساب و کتابی که از طرف خورنده بر او می‌شود، به نوعی مرز و حدودی را برایش تعیین می‌کند که او به خاطر حال و هوایش، به سمت یک کناره‌ی بی‌خیالی و رهایی می‌رود.

هوش مصنوعی: افراد بدبین و بی‌اخلاق دربارهٔ غیبت ما چه می‌گویند؟ دوباره بگو، ای ساقی، راهی برای نجات ما پیدا کن.