هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از تنهایی‌ام نشسته‌ام و منتظر هستم که با محبت و حضور تو، به وصالی برسم.

هوش مصنوعی: من آرزو دارم لحظه‌ای به کسی بپیوندم تا از عذاب تنهایی رهایی یابم.

هوش مصنوعی: سعادتی بزرگ و خوشحالی بی‌نظیر است اگر شبی تو به درون بیایی و پرده از چهره‌ات برداری.

هوش مصنوعی: از بخشش تو، جرم عفو کردن چیز عجیبی نیست و از لطف تو، بخشیدن بندگان کار تازه‌ای به شمار نمی‌آید.

هوش مصنوعی: خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنم، به زیبایی و حضور تو وابسته است. بدون لطف و بزرگواری تو، آیا خانه می‌تواند زیبا شود؟

هوش مصنوعی: اگر از من اشتباهی سر زده باشد، با محبت و مهربانی بازگرد و با صلح و سازش نزد من برگرد.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت تو فراتر از مرزهای نزدیکی ماست. بگو، تو کیسی که می‌توانی با او زندگی کنی؟