هوش مصنوعی: ای کاش روزهای خوشی و دوران لذت‌بردن که به خاطر غرور و بی‌خیالی از دست رفت، دوباره به ما بازگردد.

هوش مصنوعی: من به غیرت و شجاعت خود نگاهی می‌اندازم و به یاد روزهایی می‌افتم که با حسرت می‌گویم، ای کاش دوباره به دوران جوانی و زیبایی آن برگردم.

هوش مصنوعی: گاهی مانند قلیایی بی‌آب، بر سر آتش می‌سوزم و گاهی بدون آتش مانند زیبقی، از شدت ناپایداری، می‌لرزم.

هوش مصنوعی: گاهی با لذت و شیرینی زندگی می‌کند، مانند خسرو که شکر را می‌چشید، و گاهی هم به حالتی وحشی و بی‌تابی می‌رسد، مانند مجنونی که در صحرا سرگردان است.

هوش مصنوعی: گاهی مثل آتش سوزان هستم، گاهی مانند آب بی‌هدف و سرگردان، گاهی همانند خاکی که خون را به خود جذب می‌کند، و گاهی به صورت بادی که هر جا می‌خواهد می‌رود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف افرادی می‌پردازد که از اصول دین و آیین مسلمانی خارج شده‌اند و رفتارشان شبیه به کسانی است که در حال انجام کارهایی ناپاک هستند. آن‌ها مانند افرادی که مشروب به دست دارند، به طرز باطل و نادرستی زندگی می‌کنند و به جای پیروی از قواعد اخلاقی و دینی، به سوی یک عقیده یا گرایش دیگر گام برمی‌دارند.

هوش مصنوعی: زمانی که مشغول سرودن بودم و از نوشیدن باده سیر شده بودم، علت به هم ریختگی ذهنم را نمی‌دانستم.

هوش مصنوعی: به چهره‌ی زیبارویان نگاه می‌کردم و به خودم می‌گفتم که ای روشنی، این کار را نکن، چون ممکن است عواقب ناخوشایندی داشته باشد.

هوش مصنوعی: اکنون با سالخوردگی و از روی ناچاری، از زندگی دلسرد شده‌ام. چگونه ممکن است که کسی مانند من، با این همه دگرگونی و بی‌چیزی، به یکباره دچار این همه حس و هیجان شود؟

هوش مصنوعی: نباید دل خود را به خیال خوبان بسپارم؛ زیرا نه شایسته این کارم و نه زیبایی آنها برای من مناسب است.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم منکر آلوده بودن دامن خود شوم، اما عشق به قدری مرا به خود مشغول کرده است که باعث رسوایی‌ام می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که فرمان سرنوشت به سراغ انسان‌ها می‌آید، چه مجنون باشند و چه عاقل، نمی‌توان آن را با نادانی یا دانایی تغییر داد.

هوش مصنوعی: زمان آن فرا رسیده است که با روشن‌سازی دل و ذهن خود، غبارهای کفر و دوگانگی را از روی آن پاک کنیم و به نور یگانگی برسیم.

هوش مصنوعی: به دو شکل او را ببین، زیرا با افزایش تعداد نظرات و عقاید، برای دستیابی به حقیقت، باید به یک رنگ و یک عقیده مشترک برسیم.

هوش مصنوعی: با نور جان و دیدی که از دل می‌آید، زیبایی‌های معشوقان را خواهی دید. بگویم با تو چه زمانی خواهد بود که تو از درون خود خارج شوی؟