هوش مصنوعی: دل من را در روزی خاص دیده‌ام و عجیب است که شادی و خوشی بر سر دو ابروی زیبای آن نشسته است.

هوش مصنوعی: تصور کن که در کناره یک تخته نقره‌ای، قوس رنگینی به رنگ سبز و زنگاری طراحی شده است که زیبایی خاصی به آن بخشیده و حال و هوای خاصی را تداعی می‌کند.

هوش مصنوعی: در باغ زیبای چین، طاقی وجود ندارد که همانند آن در همه دنیا باشد؛ جایی بهتر از این جستجو نمی‌توان کرد.

هوش مصنوعی: به خودم گفتم چه بگویم به دلم؛ واقعاً جایش این است که از این بهتر چیزی بگوید، زیرا همیشه ملجأ و پناهگاهی برای آن بوده است.

هوش مصنوعی: هیچ عاشق‌دلی چنین آرامشی را تجربه نمی‌کند که هیچ آرایشگری هم مثل او نمی‌تواند زیبایی را در آینه نشان دهد.

هوش مصنوعی: چه خوب است در کنار کسی که چهره‌اش مانند لاله زیباست، و چه خوب است در میان کسی که قدش مانند سرو بلند و دل‌فریب است.

هوش مصنوعی: دل من در وضعیتی قرار دارد که از شدت غیرت و احساسات، دچار آشوب و وسوسه شده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر حسودی دل، دچار ناراحتی و اندوه شدم. چه دل خواستی وجود دارد که باعث چنین بلای ناخوشایندی شده و خودسری می‌کند؟

هوش مصنوعی: حدیث دل و درد عشق را تا کی باید ادامه داد؟ آیا نمی‌فهمی که تحمل بار عشق کار آسانی نیست و از عهده‌ی ناتوان برنمی‌آید؟