هوش مصنوعی: عشق وارد شد و پایه‌های صبر و تحمّل را از هم گسست. ای عقل، حالا در این وضعیت دیگر چه چیزی را دنبال می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر خود را در دست سرنوشت قرار ندهی و نسبت به مشکلات بی‌تفاوت باشی، تقصیر از خودت است. پس مراقب باش که خود را در معرض خطر قرار ندهی.

هوش مصنوعی: اگر با تو مجازاتی شروع شود، بی‌صدا تسلیم شو و در صحبت چیزی نگو که به آن اضافه کنی.

هوش مصنوعی: تو به آن چیزی نگاه نکن که در آغاز از خداوند خلق شده است، بلکه به آن حقیقت بیندیش که از آن امر اولیه سرچشمه گرفته و به ما فیض می‌دهد.

هوش مصنوعی: عشق حالتی است که شاید از عمق و راز آن آگاه نباشی، اما حتی اگر درک کنی، باید به حدی از خود بی‌خود شوی که از هویت و شخصیت خود فراتر بروی.

هوش مصنوعی: عشق، نامی است که تو از آن بهره‌مند شده‌ای و آن عشق به تو می‌گوید که تو از ما شده‌ای.

هوش مصنوعی: ای عقل، به حرف من گوش کن و اگر مایل هستی، یک نکته مهم را درک کن؛ زیرا تو می‌توانی این موضوع را بفهمی و به این سطح از دانایی برسی.

هوش مصنوعی: با عشق خود را درگیر نکن و از عشق دور نشو. از خودبینی فاصله بگیر و فریب دانایی را نخور.

هوش مصنوعی: می‌دانی که پسر مُرَه به خاطر خودخواهی‌اش از مقام الهی چه دور مانده است؟

هوش مصنوعی: می‌گویند نزار، به خاطر مستی و ناپاکی‌اش، عادت کرده در هر مکانی که صحبت می‌کند، به طرز خاصی رفتار کند.

هوش مصنوعی: آری، مخالفان هرگز نمی‌توانند با هم جمع شوند. خردمندان از راه و رسم دیوانگی دورند و دوری می‌کنند.