هوش مصنوعی: من از نوشیدن شراب به خودم نهی کرده‌ام، اما این چه اتهامی است که به من می‌زنید؟ ای کاش بدانید که من هرگز از شراب دوری نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بپا و شراب معنوی را در جام بریز. دیگران روحشان زنده است و ما تنها به واسطه او زنده‌ایم.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که حتی پادشاهان، ملک‌ها و درویشان نیز بر این نکته توافق دارند که قناعت و عشق می‌تواند همه چیز را به یک اصل و بنیاد واحد برساند. به نوعی، همه افرادی با طبقات مختلف اجتماعی به این مفهوم اعتقاد دارند که با داشتن قناعت و عشق، می‌توان به یک وحدت معنوی و انسانی دست یافت.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از گفتگو با افراد با دل و احساس دوری کنم، در حالی که من با چه کسی ارتباط برقرار کنم که از چنین افرادی جدا شوم، در حالی که آنها از جمع کسانی هستند که به دنیا و ظواهر اهمیت می‌دهند؟

هوش مصنوعی: به هیچ وجه نمی‌توانم توبه‌ای بکنم که بر من سنگینی کند. چگونه می‌توانم با آتش دوست شوم و هم‌صحبت آن گردم؟

هوش مصنوعی: سایه‌ی درخت طوبا مانند سایه‌ی یک خم می‌باشد و در زیر این خم، آفتاب من، به خاطر تابش آفتاب، به زیر پای او افتاده است. مانند فیل که در زیر سایه‌ای عظیم پنهان شده است.

هوش مصنوعی: خورشید به خاطر زیبایی و درخشندگی خود، از آفتاب حسادت می‌کند و همچنان که قطرات شبنم بر گلبرگ‌های لاله نشسته‌اند، زیبایی خاصی را به آن می‌بخشند.

هوش مصنوعی: از پاکی و خلوص شأنِ می، راز و رمزی در این دنیا نمایان شده که این همه شهرت و آوازه به خاطر جامِ کی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: دین‌دار می‌گوید که به اینجا نرو، در حالی که مثل احمق‌ها در شهر می‌چرخند و بی‌خود سخن می‌گویند. او می‌گوید که اینجا جای درستی نیست و اشتباه آمده‌ای.

هوش مصنوعی: به دنبال به دست آوردن شراب، پیوسته در در و دیوار می‌گردم، مانند مجنون که در آرزوی وصال لیلی در حال شوق و ذوق است.