هوش مصنوعی: هرگز به ما نگاه نکردی و در موقع نیاز هم به کمک ما نمی‌رسی.

هوش مصنوعی: تو با جَست و خیزها و نازهایی که داری، جان ما را به آتش کشیده‌ای و جهانی را با یک آه ملول کرده‌ای.

هوش مصنوعی: من هیچ دلیل دیگری برای دوستی ندارم و این گناه بر گردن من نیست.

هوش مصنوعی: غیر از غم تو هیچ هدفی ندارم و جز درب خانه‌ات هیچ پناهگاهی برای خود نمی‌شناسم.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان کسی را به ماه تشبیه کرد وقتی که روشنایی و زیبایی چهره‌ات مانند خورشید است؟

هوش مصنوعی: اگر تو به خورشید نگاهی بیندازی، آن‌قدر بهت و شگفتی می‌آورد که حتی خورشید هم از این نگاه شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: دست تو و گردن نزار (لاغر) ارزش بیشتری دارند از اینکه به هریک بی‌مناسبت کلاهی بگذاریم.