هوش مصنوعی: من دوباره برگشته‌ام، با دهانی خشک و تشنه و ذهنی درگیر با آرزوی خوردن پسته.

هوش مصنوعی: بیش از این توان و انرژی‌ای برای من باقی نمانده است. من زخمی‌ام، بدنی خسته دارم و دلی آتش‌زده و جانم در درد است.

هوش مصنوعی: اگر کسی در زمان مناسب به دیدن بیمار قدیمی‌ام بیاید، دوباره جوانی‌اش زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: من ده بار زنده شدم و ده بار مرده‌ام، اما هیچ‌کس یک بار هم از حال من سؤال نکرد که حال این فرد چطور است.

هوش مصنوعی: امیدوارم امشب بر من، که در فقر و ناچیزی به سر می‌برم، گذر کند. امروز خیال و اندیشه‌ام به یک گمان و تصور خاصی دچار شده است.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم پیامی از طرف کسی ببینم، زیرا در دل ما علامتی وجود دارد که نشان‌دهنده حال و احوال ماست.

هوش مصنوعی: هرگز تصور نکن که وقتی یار، در زمان و مکان غیبی خود ظاهر شود، چقدر خوشایند و لذت‌بخش خواهد بود.