هوش مصنوعی: ای مردم، اگر می‌توانی به خاطر عشق به چهره‌ات رحم کن و جان بخش مرده‌ای باشی، از آب حیات ببخش.

هوش مصنوعی: اگر از سرچشمه زندگی تو فقط یک قطره بنوشم، از مرگ ایمن می‌شوم و مانند خضر جاودان می‌گردم.

هوش مصنوعی: عیسی با دم خود مردگان را زنده می‌کرد، اگر تو هم بخواهی می‌توانی در قدرت و خاصیت او تفکر کنی و به همین نتیجه برسی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی معجزه کنی، مانند مریم مقدس، می‌توانی در یک لحظه جان هزاران مرده را زنده کنی.

هوش مصنوعی: وصلت به قدری برای من مهم و حیاتی است که هیچ تلاشی نمی‌تواند مرا از این احساس آزاد کند. دستت را بگیر و به من کمک کن؛ چرا بارها و بارها در این افکار و احساسات سرگردانم؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو با بی‌دقتی به من آسیب زده‌ای. نشانه‌ای از خودت باقی بگذار تا بفهمم بی‌نشانی‌ام تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: من مانند سگی هستم که از کوی تو دور نمی‌شوم و فقط از دامن تو دست برمی‌دارم. اگر مرا دور کنی، دیگر به پیش تو برنمی‌گردم، اما اگر مرا صدا کنی، حاضرم برگردم.

هوش مصنوعی: زمانی که آستین را به نشانه محبت و احترام می‌بوسد، اگر بوی تو در فضا بپیچد، حتی اگر صدها بار از دامن‌ات بیفتد و بر زمین بیفتد، این جاذبه و زیبایی تو همچنان در دل‌ها خواهد ماند.