هوش مصنوعی: بیا ای کسی که برای من عزیزتر از زندگی‌ام هستی؛ چون دوران جوانی‌ام را در انتظار تو سپری کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تو خود می‌دانی و کسی که دانش راز من را دارد، که محبت تو در دل من به‌طرز عمیقی پنهان است.

هوش مصنوعی: شاید روزی پیامی از تو بگیرم که بگویی حالت چطور است، کجایی و چه خبرهایی داری.

هوش مصنوعی: من به همین مقدار از تو راضی‌ام، چون سرنوشتم نمی‌گوید که یک شب پنهانی مرا بخوانی.

هوش مصنوعی: بیا تا بگویم چرا هر بار با دیدن چشمانت دلم آرام نمی‌گیرد و مثل آتش می‌سوزد.

هوش مصنوعی: اگر تو از آتش فرار نتوانی کرد، حتی اگر جهان بسوزد، از آن بی‌خبر و بی‌تفاوت خواهی بود.

هوش مصنوعی: عزیز من، هر جا که باشی، حتی اگر دور از من بر آتش باشی یا در کنار من، برایم مهم نیست.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و ظرافت گوش توست که چشمانم این‌گونه به تماشای زیبایی‌ها نشسته‌اند و همچون دُره‌ها به دور و بر می‌نگرند.

هوش مصنوعی: نگران نباش که بی‌توجهی دیگران باعث شود نامت به بدی و نامهربانی مشهور شود.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که برای ارزش عمر و زمان خود ارزش قائل باش و از فرصت‌های موجود بهره‌برداری کن، زیرا ممکن است نتوانی ارزش واقعی آن را درک کنی.

هوش مصنوعی: هرگز بر من رحم کن، ای روز، زیرا برای تو چه فایده‌ای دارد که فردا از کرده‌ات پشیمان شوی.