هوش مصنوعی: اگر باد از عرق چینش تو نسیمی به من برساند، من به اندازه‌ای جان دارم که آن را فدای تو کنم، حتی اگر فقط نصفش باشد.

هوش مصنوعی: نیمه‌ای از وجودم را برای نگه‌داشتن کسی در دل دارم که دوباره به سوی من بازگردد. عشق من به او نیاز روحی است و ربطی به ثروت و جواهرات ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی را برای در میان گذاشتن رازهایم ندارم، با چه کسی باید صحبت کنم؟ باید کسی باشد که حرمت و حدود این رازداری را درک کند.

هوش مصنوعی: گنج پنهان را نمی‌توان در کنار چیزهای بی‌اهمیت قرار داد و برای یافتن رازهای آن، باید فردی آگاه و شایسته باشد، نه هر کسی که فقط ظاهر را ببیند.

هوش مصنوعی: هیچ ضعفی نمی‌تواند طاقت فراق را تحمل کند، زیرا مانند موسی که به خضر معترض بود، هر کس در مسیر مشکلات خود با چالش‌ها مواجه می‌شود.

هوش مصنوعی: باید صبر کنیم تا روز قیامت فرا برسد، زیرا نمی‌توانیم بدون آمادگی و در زمان نامناسب دست به کار بزنیم.

هوش مصنوعی: در زمان آرامش و خوشی، نباید برای حفظ مصلحت، از اصول و اعتقادات خود چشم‌پوشی کرد. این نصیحتی است که باید جدی گرفت، نه به خاطر ترس و نگرانی.

هوش مصنوعی: ما سرهای خود را به تسلیم پایین آوردیم، بدون هیچ‌گونه سر و صدایی، زیرا لازم است که بار سرزنش و عیب‌جویی را از هر شخص پست و بی‌خود به دوش بکشیم.

هوش مصنوعی: اگر تو خود را به جنون بزنی، از نادانان فراتر می‌روی. برای درک این راز، باید مثل بهلول، حکیم باشی.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌توانی از احساسات نپخته‌ات فرار کنی و آن را بهبود ببخشی، پس باید با لطف و بزرگواری رفتار کنی، زیرا نمی‌توانی کسی را پیدا کنی که با مهربانی به تو کمک کند.