هوش مصنوعی: من دوباره به می پرداختم، به منبعی که هر چیز به آن بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق لیلی همواره نگران و بی‌قرار هستم، مانند مجنونی که از جایی به جای دیگر می‌رود.

هوش مصنوعی: به خاطر آرزوی نزدیکی با فرشته‌ای هم‌نفس، زندگی‌ام را به پا را انداخته‌ام و زمین را برای خود آماده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اکنون به چیزی که دلم می‌خواست رسیدم و از نگرانی درباره زمان و مکان آن رهایی یافته‌ام.

هوش مصنوعی: من به شیوه‌ی خاص خودم در حال نوشیدن هستم و از آداب و رسوم پادشاهی کاووس و کی بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم زمانه تا چه زمانی به فکر درمان دردهای من است و این کار را برای چه کسی خواهد کرد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم با طریقی روحم را درمان کنم تا چهره‌ام مانند تابش خورشید روشن و زیبا شود.

هوش مصنوعی: هر سال به دور محوری می‌چرخم همچون ستاره‌ای که دور قطب می‌گردد.

هوش مصنوعی: من و قرار گرفتن بر آن درگاه که نام او باعث شده تا اینجا به ویژه‌گی و اهمیت خاصی دست یابد.

هوش مصنوعی: نزار به خاطر غمِ می (شراب) بسیار نحیف و ضعیف شده است. پس او را بگذار تا مانند نی با ناله و زاری خود، دل خود را خالی کند.

هوش مصنوعی: خداوندی که انسانیت و سرشت را آفریده، از ابتدا و آغاز جهان به او کلام و سخن بخشیده و او را به نوشیدنی روحانی و دلنشینی هدایت کرده است.