هوش مصنوعی: من به شدت تشنه‌ام، ای ساقی، حال و روزی به من بده تا توبه کنم؛ اما اکنون نمی‌خواهم دست از گناهان بردارم. پس این کار را چه زمانی انجام دهم؟

هوش مصنوعی: خواه چه انسان نیکوکاری باشم و خواه انسان نادرستی، من به فطرت و طبیعت خودم باقی‌ام. تو تخم نیکو بکار و از من محصول خوبی بستان.

هوش مصنوعی: کسی که به عشق و زیبایی آغشته شده و در دلش فرورفته، هرگز از آن دور نمی‌شود و حتی اگر بخواهد، نمی‌تواند خود را از آن جدا کند.

هوش مصنوعی: به سخنان بیهوده و احمقانه توجه نکن، زیرا ذات انسان تغییر نمی‌کند و با او نمی‌توان دوباره توبه کرد.

هوش مصنوعی: مجنون که دلش سبک و بی‌بار است، با یک جرعه شراب مست شد و رقیبانش را از دور و برش دور کرد.

هوش مصنوعی: آب خضر خاصیتی دارد که می‌تواند وجود کسی را همیشه زنده نگه دارد و او را از نابودی محافظت کند.

هوش مصنوعی: اگر ناگهان در صبح، تصویر جام می‌نوشان بر چشمه‌ی خضر بیفتد، به خاطر شرم، چشمه هم درون خود خجالت می‌کشد.

هوش مصنوعی: ای دوست، از من بشنو درباره دختر زیبایی که رمزی در وجودش نهفته است و خودش نمی‌داند که اصل و حقیقت این راز چیست.

هوش مصنوعی: ویژگی‌های آب خضر را اکنون در باغ ببین، زیرا در چشمه‌ی می، علی‌التعین وجود دارد.

هوش مصنوعی: عاقل نمی‌تواند در فضای محدود خود این راز را درک کند. او نمی‌تواند به‌راحتی از محیط خود به بیرون برود و این پیام را درک کند.

هوش مصنوعی: بار دیگر که او برگردد، با عقل به دل بگو که مراقب باشد و در کار ناامیدی و اندوه نیفتد.