هوش مصنوعی: اگر دلی بخیل بر سر ما بگذارد، من از جان و تن خود دست می‌کشم و به آن دل تکیه می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی با زیبایی و ناز خود بر جمع آدم‌ها تأثیر بگذاری، در حقیقت این قدرت و اختیار در دستان توست.

هوش مصنوعی: ما از یک بوسه‌ی تو راضی نیستیم، بیا که در رحمت و سخاوت تو، نوش لعل و عمق دل را بیابیم.

هوش مصنوعی: بیایید به خاطر عزیزتان، زیرا زمان به ما فرصت گفت‌وگو و شنیدن نمی‌دهد و نمی‌دانیم تا چه زمانی این فرصت باقی است.

هوش مصنوعی: به جان تو، به خاطر زخم‌هایی که از تیر هجرتت به من رسیده، به میان جانم، تو را قسم می‌دهم.

هوش مصنوعی: من هیچ نیازی به نگرانی درباره دوری تو ندارم؛ دشواری فراق تو برای من کافی است و همین برای جانم بس است.

هوش مصنوعی: غم تو به هدایت راه می‌برد و تا کجا می‌تواند فرود آید، این کافی است و نه از طریق کسب و کار، بلکه به طور ذاتی و جاودانه است.

هوش مصنوعی: عشق تو به گونه‌ای نیست که من فقط با یک دل شکسته، از تو جدا شوم. من به محبت واقعی ایمان دارم و به آن معتقدم، نه به افکار سست و بی‌اساس.

هوش مصنوعی: هنوز بعد از قیامت هم من همان عاشق تو هستم، عشق ازلی هیچ‌گاه از بین نمی‌رود.

هوش مصنوعی: عهد و وفای تو به اندازه‌ای استوار است که در دل مانند اعتقاد عمیق و پایدار پیروان نزار نسبت به خاندان علی است.