هوش مصنوعی: به نظر نزاری، همدلی و همراهی عزیزتر و ارزشمندتر از هر چیزی است که در جهان وجود دارد.

هوش مصنوعی: از عشق خبر دیر به ما رسید و آه و افسوس که در شوری از روزگار به سر می‌بریم.

هوش مصنوعی: بلبل فقط در زمانی می‌تواند به ارزش گل‌های باغ پی ببرد که بفهمد چقدر طول خواهد کشید تا مدت دوری و جدایی او از محبوبش بگذرد و در این قفس بماند.

هوش مصنوعی: وقتی چشم‌های زیبا و شیطنت‌آمیز دلم به زیبایی‌ها نگاه می‌کرد، برای حفظ مصلحت و منافع خودم از دیگران کناره‌گیری کردم.

هوش مصنوعی: تصویر چهره تو در ذهن من آنقدر قوی و جذاب است که هیچ‌کس نمی‌تواند تحمل کند، زیرا هر بار که به آن نگاه می‌کنم، بیشتر و بیشتر دچار آشفتگی و بی‌قراری می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر در حضور دوستم به رقیبی حمله کنم، وی چنان گیج و متحیر می‌شود مانند مگسی که در عسل مانده است.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که نه تنها در تنهایی و نه در اوج روابط، راهی برای فرار از مشکلات نیست و هیچ راه دیگری به جز سفر و دوری از مکان فعلی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوه به جایی می‌روم و این بس بدتر است که نمی‌توانم داستان خود را از میان دوستانم به کسی بگویم.

هوش مصنوعی: نمی‌توان با آب آتش درون را خاموش کرد و اگر این طور باشد، اشک‌هایم مثل سطل آبی می‌روند و از چشمانم سرازیر می‌شوند.

هوش مصنوعی: نزاریا، بهتر است چیزی نگویی، چرا که دوستانت صدایت را نمی‌شنوند و در غم فاصله، کمکی نیست.

هوش مصنوعی: ثروتمندان که در زندگی راحت و آسوده‌ای هستند، نباید نگران باشند؛ زیرا صدای ناله‌ای از درونشان به گوش می‌رسد که نشان‌دهنده‌ی غم و دل‌تنگی‌شان است.