هوش مصنوعی: درد جدایی و غم دوری، زمانی خوشایند است که بتوان به وصال و نزدیکی دست یافت.

هوش مصنوعی: عشق و فراق، زندگی و امید من را ویران کرده و باعث شده تا وجودم درهم شکسته و بی‌فروغ باشد.

هوش مصنوعی: امید دارم روزی صدای این اشعار به گوش دوست برسد و به همین خاطر، می‌خواهم این عبارات را به شکل زیبایی تنظیم کنم.

هوش مصنوعی: من هر شب با چشم خود، دُرهای نظم را می‌چینم و این کار را در روشنی دل در شبی تاریک انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: ای معشوق، اگر شرایط ایجاب کند و ناچار شوم که درخواستی داشته باشم، لطفاً مرا ببخش و سخت نگیرید.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر مشکلی نمی‌توانی سلامی بکنی یا پیامی بفرستی، این رفتار به هیچ وجه نشانه‌ی پایبندی به عهد و دوستی قدیمی‌مان نیست.

هوش مصنوعی: اگر سرت به همچون منی خم نمی‌شود، جای تعجب نیست که در زیبایی خود مغرور هستی.

هوش مصنوعی: شبی که از خوشحالی در کنار تو سرمست شدم، وقتی که دیدم روزی را که در مستی گذرانده بودم.

هوش مصنوعی: پس از تلاش و کوشش، خوشحالی انتظاری خوب است، به شرطی که رهایی از مشکلات به سلامتی و بی‌دردی منتهی شود.

هوش مصنوعی: غصه ی دوری و جدایی را کمتر کن، زیرا که درد و رنج آن مانند نیش زنبور است که در مقابل شیرینی عسل قرار می‌گیرد.