هوش مصنوعی: هر کس که سوار بر اسب است و به تماشا می‌گذرد، با یک حرکت جذاب و دلربا می‌تواند توجّه کسی را جلب کند و دوباره نگاهش را به خود برگرداند.

هوش مصنوعی: رقیب هرگز از تو جدا نمی‌شود، حتی برای لحظه‌ای. مانند داستان دیو و پری که همیشه در کنار هم هستند.

هوش مصنوعی: باد را بفرست که غباری از آن خاک بیاورد؛ از خاکی که بی‌توجه به آن، به پاهای اسب می‌سپاری.

هوش مصنوعی: اگر محبت و سرزنش را با انصاف بسنجی، اگر به اندازه‌ای از حد گذر کنی، ممکن است دل من به ظلم و ستم گرایش پیدا کند.

هوش مصنوعی: در مقابل تو، هیچ‌کس از مادران و نیاکان نمی‌تواند ادعای پدری و پسری کند.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌وفایی و شکستن پیمان و بدکرداری، از افرادی که شخصیت پایینی دارند، سزاوار است که بگذری و توجهی به آنها نداشته باشی.

هوش مصنوعی: بپذیر که نصیحت شاید به اندازه فال میمون بی‌فایده است؛ زیرا تو خود چهره‌ای زیبا و خوشبخت هستی که اثر آن در زندگی‌ات نمایان است.

هوش مصنوعی: نوشیدنی ای که در غم دوری تو مونس من است، هرچند که به من خوشی می‌دهد، اما هرگز پرده‌ها را کنار نمی‌زند و مرا به وصال تو نمی‌رساند.

هوش مصنوعی: اگر به ملامت افراد توجه نکنید، بهتر است که در خوشی و دیوانگی زندگی کنید و از بی‌خبری لذت ببرید.

هوش مصنوعی: اگر دلت به خاطر کسی گرفته است و در خیال خود به او فکر می‌کنی، چرا به خودت زحمت می‌دهی و کاری انجام می‌دهی وقتی که از لذت‌های زندگی بی‌بهره‌ای؟

هوش مصنوعی: تو را به یاد گذشته‌های دور و عمیق می‌برند، جایی که زخم‌ها و تجربیات تلخ به تو احساس مستی و سرخوشی می‌دهند. در این حالتی که به سر می‌بری، دیوانگی و نشئگی تو را از واقعیت دور کرده است.