هوش مصنوعی: خوشبخت است کسی که مانند تو یاری و محبوبی دارد، زیرا من هرگز به زیبایی و خوبی تو برخورد نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل خوشبختی دارد که در میان پیچ و تاب‌های موهای تو آرامش یافته است، هرچند که خود در واقع در آن زلف‌های آشفته هیچ آرامشی نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر یوسف مصری زیبایی تو را می‌دید، به جای بوسه و نزدیکی، مانند زلیخا، در مصر به تماشای تو می‌ایستاد.

هوش مصنوعی: پادشاهی در کنار در خانه‌ات گدایی می‌کند تا ببیند که چه کسی به او خوشبختی این منطقه را خواهد داد.

هوش مصنوعی: ارتباطات دوستان مانند ارتباط با مبدأ است، بنابراین شاید اگر به دنبال کمک برویم، ذهن ما آماده پذیرش یاری خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل من پر از غم و حسرت عشق تو شده است. آیا می‌توانم از شراب شیرین لبت کمکی بگیرم تا این غم را فراموش کنم؟

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم به گونه‌ای عمل کنم که از کوی تو ناپاکی یا آلودگی به وجود بیاید، به همین دلیل تلاش می‌کنم تا به شکلی شایسته و آرامش‌بخش از دنیای تو فاصله بگیرم و هیچ نشانه‌ای از شور و غوغا به جا نگذارم.

هوش مصنوعی: واقعاً دست تو به خون من آلوده است و جای افسوس دارد. تلاش کن که من را در دام انداخته‌ای و این کارت شگفت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: به شکار لاغری که به دام تو افتاده، رحم کن و از او کم‌لطفی نکن؛ زیرا وقتی که در دامی گرفتار می‌شود، دیگر ضعیف‌تر و ناتوان‌تر خواهد شد.