هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که مورد تأیید یا رد قرار می‌گیرم، نگران و غمگین از بی‌خود بودن و نادانی دیگران نیستم.

هوش مصنوعی: اگر اسرار مردان را در اختیار ندارم، دیگران نیز نمی‌توانند به سرنوشت و رازهای من پی ببرند و من بدون قید و شرط به زندگی‌ام ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به نا آشناها چیزی بگویم، چون نمی‌دانم چه بگویم؛ زیرا این راز را کسی با من در میان گذاشته است.

هوش مصنوعی: همه‌چیزهایی که در مورد من گفته شده، به خودشان برمی‌گردد و نشان‌دهنده‌ی ویژگی‌های خودشان است، نه من.

هوش مصنوعی: اگر کسی به تو انتقاد می‌کند، باید به خودت نگاهی بیندازی و ببینی که آیا خودت هم دچار همان اشتباه هستی یا نه.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند من چه کسی هستم، از کجا آمده‌ام و چه ویژگی‌هایی دارم.

هوش مصنوعی: چه باری بر دوش روح رنجور من است که دل عزیزم به خون نشسته است.

هوش مصنوعی: دل خسته‌ام به خاطر طعنه‌ها و نیش‌های کنایه‌آمیز، اما در عین حال به لطف و رحمت خداوند دل خود را تسلیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از لحظه آغاز آفرینش، قلم سرنوشت ورق می‌خورد و من هیچ قدرتی برای تغییر آن ندارم؛ نه چیزی به آن اضافه می‌شود و نه چیزی از آن کاسته می‌شود.

هوش مصنوعی: دل من پر از احساس درد و اندوه است، اما من سکوت کرده‌ام و هیچ نمی‌گویم. در این حال، ملامت‌ها و انتقادات اطرفیان به من می‌رسد و من سعی می‌کنم به این سخنان گوش نکنم.

هوش مصنوعی: بهتر است که به طور کلی هیچ‌گونه سخنی نگویم تا دیگران هم چیزی نگویند.