هوش مصنوعی: در زمان جوانی، به قدری شاداب و سرزنده بودم که حتی سایه‌ام هم نمی‌توانست مرا دنبال کند.

هوش مصنوعی: دلگیر و خسته از خود و دیگران، به‌شدت ناراحت از غم و دل‌تنگی، اما در عین حال از شلوغی و جمعیت دوری می‌جوید.

هوش مصنوعی: فکرم به اندازه‌ای درگیر بود که دیگر نتوانستم آرامش داشته باشم و نه خواب راحتی داشته باشم و نه غذای خوب و لذیذی بخورم.

هوش مصنوعی: همچنان در افکار و آرزوهای خود غرق بودم که حتی از نیازهای جسمی و مادی خود نیز بی‌خبر مانده بودم.

هوش مصنوعی: من مانند فرهاد، که با شور و شوق در کوه‌ها و دشت‌ها گشته است، خیلی در سفر و ماجراجویی کرده‌ام. حالا می‌خواهم داستان خود را برای تو تعریف کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه بگویم اگر رازها از یادم برود، هنوز هم شور و ذوق شیرین آن در درونم وجود دارد.

هوش مصنوعی: در گذشته وقتی که به می‌نوشیدم، احساس می‌کردم که نمی‌توانم از آن جدا شوم، زیرا هم به قدرتمند بودن و هم به حمایت‌کننده بودن نیاز داشتم.

هوش مصنوعی: در طول شب و روز، یاری‌گرِ افکار من نمایانگر ویژگی‌های تازه‌ای از روش تفکر من است.

هوش مصنوعی: وقتی که نتوانستم حمایت و همراهی خوب را پیدا کنم، هر شب و روز از او خالی نبودم و همیشه به یادش بودم.

هوش مصنوعی: آن‌قدر با او مأنوس و نزدیک شدم که بدون او حتی نفس کشیدن هم برایم ممکن نبود.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای با نفس من پیوند برقرار کرد که تمامی هستی‌ام را تحت تسلط خود درآورد.

هوش مصنوعی: اما اهرمن نتوانست در سرزمین من با ظلم و ستم بی‌هيچ مانع و اختیاری دخالت کند.

هوش مصنوعی: او را به قدری با انصاف می‌دانستی که حتی اجازه نمی‌دادی بیگانه‌ای در سرزمین تو بماند.

هوش مصنوعی: زمانی که حکم طبیعت از حالت تعادل خارج نشود، به تدریج احتمال وقوع تغییرات و رویدادها افزایش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: پیش از این، این شعر برای من دعایی بود که از روح خلاق من نشأت می‌گرفت.

هوش مصنوعی: روح من دیگر حس و حال الهی دارد که از خود اوست و در وجودم نمود پیدا کرده است.