هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن جام پر از می را به دست بگیر و بر روی نغمه‌ی عود و نی بنوش.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌ای که بر اساس نظر می‌خوارگان، موجب حل مشکلات و تسکین دردهای بیچارگان می‌شود.

هوش مصنوعی: هنگامی که صدای خروس از ایستگاه جرس بلند شد، هارون شاه به خواب خوشش پایان داد.

هوش مصنوعی: صدای طبل‌زن به شدت بلند شده است و به خاطر آن، از صدای پرندگان نیز شور و هیجانی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: مردم پرستش‌کنان به پا خاستند و برای پرستش، مراسمی را زیبا و باشکوه برپا کردند.

هوش مصنوعی: پادشاه از خواب بیدار شد و دوباره به دعا و نیایش مشغول گشت.

هوش مصنوعی: به دلیل خوبی‌هایی که دیگران انجام داده‌اند، همیشه به خاطر آنها یاد کنیم و از آنها قدردانی کنیم؛ زیرا این یادآوری باعث رشد و شکوفایی جامعه می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که شرط عبادت به جای خودش آورده شد، به کارهای نوشیدنی و جمع‌های خوش‌گذران توجه شد.

هوش مصنوعی: گاه احساس خوشی و شور را مانند نواهای زیبا و شاداب رود دنبال می‌کنم و گاه برای دوستان وفادار و نیک‌نهاد خود سلام و احوالپرسی می‌فرستم.

هوش مصنوعی: با ایجاد شادابی و طراوت مانند گلاب، از درد سر رهایی می‌یابد و از شدت فکر و تفکر کاسته می‌شود.

هوش مصنوعی: در این بیت به معنای آن است که در شادی و سرگرمی، برای دوستان و هم‌نشینان، راهی باز می‌شود، در حالی که دور و برشان صدا و همهمه‌ی افرادی ناشناخته و ناآشنا وجود دارد.

هوش مصنوعی: در هر گفتگو، از موضوعات مختلف صحبت می‌شد، اما هیچ‌کس داستانی ویژه و شگفت‌انگیز را بازگو نکرد.

هوش مصنوعی: یکی داستانی از خراسان و غور نقل کرد که در آنجا می‌توان به دست آوردن ثروت و قدرت اشاره کرد.

هوش مصنوعی: یکی از لشکریان و مردان ری به یاد آورد که گنج فریدون از آن مکان آزاد شد.

هوش مصنوعی: یکی داستانی درباره خوارزم و چین نقل کرده که در آن، مشک (عطر) و دیبا (پارچه نرم و با ارزش) به خوبی توصیف شده‌اند.

هوش مصنوعی: یکی گفت که در این سرزمین نعمت‌ها و خوشبوهای فراوانی وجود دارد، مانند کافور و صندل که به اندازه‌ی زیاد در دسترس است.

هیمه‌ش مخفف هیمه‌اش می‌باشد و هیمه چوب خشک شاخهٔ درختان است که به کار سوختن می‌آید.

هوش مصنوعی: در آن جمع، پیرمردی کهن حضور داشت و وقتی نوبت او رسید، سخن گفت.

هوش مصنوعی: همچنین زبان خود را به شگفتی باز کرد، همان‌طور که دیگر بزرگان با احترام بر زمین بوسه می‌زنند.

هوش مصنوعی: در زندگی، هر نوع دانشی که به دست بیاوریم، حتی اگر در ظاهر ناچیز یا سیاه باشد، از ارزش بیشتری برخوردار است نسبت به چیزهای زیبا و فریبنده که ممکن است فقط ظاهر خوشایندی داشته باشند.

هوش مصنوعی: عمر ارزشمند خود را بیهوده هدر نده، زیرا که در زمین، هر گوشه‌ای می‌تواند گنج‌های پنهانی داشته باشد و حتی افرادی که به دنبال این گنج‌ها هستند نیز ممکن است در موقعیت‌های مختلفی قرار گیرند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی روزهای زیادی را تجربه کنی، باید از سرچشمه زندگی خود آگاه شوی و به آن توجه کنی.

هوش مصنوعی: جمعی دور هم جمع شدند و با حسرت و ناامیدی پرسیدند که زندگی در میان این تاریکی چه معنا و مفهومی دارد؟

هوش مصنوعی: سکندر به او گفت: ای مرد خوب، آیا آن سیاهی بر روی آب دیده‌ای؟

هوش مصنوعی: سواد حروف نشان‌دهنده‌ تلاش و کوشش انسان است و آن آب که به آن اشاره شده، نمایانگر معانی عمیقی است که روح و جان را nourishes.

هوش مصنوعی: در غیر این صورت، آن کسی که به روشنی و زیبایی زندگی نگاه می‌کند، ممکن است به ظلمات و تاریکی‌ها بیفتد، چرا که او از مرگ و پایان حیات غافل است.

بیرون از این‌: بغیر از این‌، بجز از این‌.

هوش مصنوعی: در زیر قطب شمال پوششی وجود دارد که در آن چشمه‌ای از آب زلال و پاک در جریان است.

هوش مصنوعی: حجابی که مانند تاریکی است، نامش روان است. آب حیات از آرامش او سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از آب زندگی‌بخش برخوردار شود، از کسانی که به دیگران آسیب می‌زنند، جان خود را نجات می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر به حرف‌هایم اعتماد نداری، از دیگران که دانایان با تجربه‌اند بپرس.

هوش مصنوعی: پادشاه به خاطر نگرانی و آشفتگی ناشی از آن گفتگو، به فکر جستجوی چیزی افتاد.

هوش مصنوعی: از او پرسیدند که آن سیاهی که کجاست؟ او نشان داد که از دست راست است.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به آن سرزمین، فاصله کمی وجود دارد. در واقع، از مسیری که تا حالا پیمودید، تنها یک قدم فاصله است.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه دید که چشمهٔ خوش آب و هوا در تاریکی است، متوجه شد که می‌توان در آن ظلمت نیز امید صبح را یافت.

هوش مصنوعی: آن شخص به طرف تاریکی‌ها حرکت کرد و در این راه به سربازانش توجه و مراقبت نشان داد.

هوش مصنوعی: وقتی که مدتی در جایی اقامت گزید و در حال مشاهده اوضاع بود، از لشکری که در اطرافش بود، تعداد زیادی افراد بیمار را دید.

هوش مصنوعی: جهانی در حال حرکت بود و این جهان همچون لشگری است که در جهانی دیگر خاص خود، در آستانه درگاهش قرار دارد.

هوش مصنوعی: در میان میدان جنگ و در محلی که سربازان جمع شده‌اند، راهی به سوی روز قیامت همواره وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی برای خرید یا فروش به بازار برود، حتی اگر به سمت سمبل‌های قدرتمند و ارزشمند مانند شیر و مرغ حرکت کند، ممکن است که در میانه‌ی این رفت و آمد به لشکری برخورد کند. شهرت و عظمت این لشکر به قدری است که ممکن است فرد را متوقف کند یا تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: هر جا که خسرو با مشکلات و دوران خشک زندگی مواجه شد، باران رحمت نازل شد و گیاهان دوباره جوانه زدند.

هوش مصنوعی: تو در جستجوی خضر به آن راه می‌روی، در حالی که خود خضر با شاه در آنجا بوده است.

هوش مصنوعی: از آنجا که افکار و اندیشه‌ام مانند یک لشکر بزرگ است، تصمیم گرفتم صبوری کنم و پیش از آنکه به عمل درآیم، خوب فکر کنم.

هوش مصنوعی: در نزدیکی دشت، غاری بود که لشکر خسرو از آنجا عبور کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که داشتند و برایشان ارزشمند بود، به نزدیک آن غار گذاشتند.

هوش مصنوعی: در آن مکان، وقتی که به جمع آمده‌اند، آن زمین ویران به محلی برای ساخت و ساز تبدیل شده است.

مصرع دوم‌: آن بن‌ِ غار نامش ‌«بلغار‌» شد.

هوش مصنوعی: افرادی که رهبری آن سرزمین را بر عهده دارند، از نسل و نژاد شاه اسکندر هستند.

هوش مصنوعی: وقتی شاه دید که آن لشکر بی‌قید و بند در آن راه، جایی برای توقف ندارند و نمی‌دانند کجا باید بایستند.

سخت‌کش یعنی زوردار‌، زورمند‌، کسی که کمان سخت را بکشد‌.

هوش مصنوعی: شجاع و قوی و با اراده، پایدار و توانا و جوان.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا هیچ بیمار یا پیر در آن راه حرکت نکند.

هوش مصنوعی: پیرمردی که سال‌هاست زندگی کرده و تجربه‌های سختی را پشت سر گذاشته، به آرامی و با مشکلات به پایان راهش نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: پیران در کنار هم نشسته‌اند و جوانان به خاطر گمراهی، راهی طولانی را در پیش گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: جهان‌خسرو از مردم آن سرزمین خواست کسی را پیدا کنند که آگاه و باهوش باشد.

هوش مصنوعی: او به جنگجویانش دستور می‌داد که در مسیر حرکت کنند و در هر دو مرحله راه، توقف کنند و برای استراحت و تدارکات بمانند.

هوش مصنوعی: تمامی دارایی سفر از لذت و شوری است که بر مسافران بی‌خبر نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: دو سرباز نیرو به سوی تاریکی‌ها حرکت کردند و بر روی افرادی که مانده بودند، یک نماینده نشاندند.

هوش مصنوعی: در اینجا به معنای اینکه بیان کردن موارد و نکات آموزنده وقتی که در جایی وجود دارد که افراد توجهی به آن ندارند، فایده‌ای ندارد. در واقع، وقتی جایی فضای مناسب و پذیرنده برای شنیدن نیست، صحبت کردن درباره آنها بی‌فایده خواهد بود.

هوش مصنوعی: به مانند یک ماهی که به سمت شمال حرکت می‌کند، مسیر حرکت خورشید تغییر کرده و حال و هوای آن نیز متفاوت شده است.

هوش مصنوعی: از مرکز آسمان نوری پدیدار شد و در آن لحظه به سرعت ناپدید گردید.

هوش مصنوعی: خط استوا در افق به عنوان جداکننده‌ای ترسیم شده و در سمت شمال، به قطب شمال اشاره می‌کند که در نتیجه نشان‌دهنده‌ی موقعیت جغرافیایی و اهمیت آن در تقسیمات زمین است.

هوش مصنوعی: به جایی رسیدند که دیگر هیچ نوری از آفتاب نمی‌دیدند و تنها تصورات خواب گونه‌ای در ذهنشان داشتند.

هوش مصنوعی: به سمت نقطه‌ای مشخص در زمین حرکت کردند و در آن مکان، زیر سایه‌بان، پرچم را برافراشتند.

هوش مصنوعی: زمین با نور و روشنایی پر شده است، اما تاریکی و سایه سیاست بر آن حاکم شده است.

هوش مصنوعی: از یک سو تاریکی وجود دارد و از سوی دیگر، به خاطر عمق زیاد دریا، هیچ راهی برای عبور وجود ندارد.

هوش مصنوعی: رهبری آگاه و دانا به سادگی مسیر خود را انتخاب می‌کند و به دور از چرخش‌های بیهوده و پیچیده به هدفش می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که پرگار به آرامی دور می‌شود، نور نیز در هر دوری بیشتر و بیشتر از آن فاصله می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در مسیر خود به جایی رسید که ناگهان روشنایی ناپدید شد.

هوش مصنوعی: از گوشه‌ی راه، تاریکی نمایان شد. خوش‌یمن نیست که دنیا به سیاهی فرو رود.

هوش مصنوعی: خسرو در تنگنا قرار گرفته و نگران است که نشانهٔ راه درست کدام است و چه کسی می‌تواند به او در این مورد کمک کند.

هوش مصنوعی: کارآگاهان به تحقیق و بررسی پرداختند و فهمیدند که این سیاهی که می‌بینند، در واقع حجاب و پوششی مخفی است.

هوش مصنوعی: شاید در وجود انسان یک نوع راهی برای بازگشت وجود داشته باشد، اما اینکه این راه چگونه به دست آید، موضوعی دیگر است.

هوش مصنوعی: هر کسی تلاش می‌کرد تا مشکلی را حل کند، اما هیچ‌کس نتوانست به نتیجه‌ای مناسب برسد.

هوش مصنوعی: وقتی شب فرا می‌رسد و نوری کم در سرزمین تاریک است، او تصمیم می‌گیرد که عود (بوی خوش) را روشن کند.

هوش مصنوعی: آسمان مثل زنجیری به هم ریخته شد و به یک رنگ زنگ زده تبدیل گشت، مانند پارچه کشمیری.

هوش مصنوعی: این مسیر به گونه‌ای شده است که از موی باریک‌تر و در تاریکی شب، تاریک‌تر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کس به محل کار خود می‌رود و در فکر راه‌حل‌ها و تدابیر لازم برای انجام وظایفش است.

هوش مصنوعی: جوانمردی که در جوانی خود را با فضیلت‌ها آراسته، باید دل روشن و محبت‌آمیزی داشته باشد.

هوش مصنوعی: پدر، مردی نود ساله را داشت که به خاطر دردهای جسمی‌اش دائم در حال ناله و شکایت بود.

هوش مصنوعی: در آن روز نخست که پادشاه دستور داد هیچ‌یک از سالمندان به سمت راه نرود.

هوش مصنوعی: او جوانمردی است که از پدرش ویژگی ناشکیبی را به ارث برده است، مانند بیماری که از بوی سیب شکایت می‌کند و ناله می‌زند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شاعر از حفظ و نگهداری یک فرد سالخورده مانند دیگران که نگهدارنده‌ی سنگ‌های قیمتی هستند، صحبت می‌کند. در واقع، او به ارزش و اهمیت احترام به انسان‌ها تاکید می‌کند، حتی اگر آن‌ها در سنین بالا قرار داشته باشند.

هوش مصنوعی: او چیزی را در صندوقی پنهان کرده بود و آن را به قیمت و بر اساس ارزشش به خانه آورده بود.

هوش مصنوعی: در آن شبی که از تصمیم‌گیری برگشتم، به فکر و خیال‌های پراکنده‌ای دچار شدم.

هوش مصنوعی: جوان در را که بسته بود، باز کرد و با او شروع به گفتگو کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر آمدن این شاه، او از سختی‌های زندگی پشیمان شده و دیگر برای تحمل مشکلات استقامت ندارد.

هوش مصنوعی: دلش از تاریکی می‌ترسد، زیرا نمی‌داند که چه چیزی را باید با نُرم و قاعده خود مقایسه کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بدون راهنما وارد جایی شود، نمی‌تواند بفهمد که چگونه باید خارج شود.

هوش مصنوعی: پیر قدیمی به جوانمرد می‌گوید که در این دنیا، رازی پنهان وجود دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که وقت رفتن فرا برسد، پادشاه باید مسیر را مشخص کند و آماده خروج شود.

هوش مصنوعی: برای به دنیا آوردن یک نوزاد سالم، باید مادرش از سلامت جسمانی برخوردار باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که یک بچه اسب متولد می‌شود، به زودی پاهایش را برمی‌دارد و آماده حرکت می‌شود، بنابراین باید از این زمان بهره‌برداری کرد.

هوش مصنوعی: در جایی که سر بریده او قرار دارد، آن را نمی‌پوشانند تا مادرش بتواند آن را ببیند.

هوش مصنوعی: دل مادیان از آن سرود به وجد می‌آید و از آنجا به رفتن شتاب می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که وقت بازگشت از مسیر فرامی‌رسد، اسب‌های نر پیشاپیش در جبهه قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: به سمت کُره‌ای که زیبایی خاص خود را دارد، راهی را با روش و اصول مناسب پیدا کرد.

هوش مصنوعی: بدون راهنما و نشانه، آمدن از آن مسیر دشوار است، اما شاید این راه حل بتواند به رهایی منتهی شود.

هوش مصنوعی: جوانی که این داستان را از پدرش شنید، به درستی راه حل را پیدا کرد.

هوش مصنوعی: صبح زود، وقتی که پرنده‌ای با پرهای تیره به پرواز در می‌آید، دوباره به زیبایی و لطافت بوی عطر چوب عود می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: پادشاه در کنار جمعیتی نشسته و هر یک از آنها نظر خود را برای رفتن مطرح کرده‌اند.

هوش مصنوعی: از هر نوع مشکل یا دشواری، راه حلی می‌جستند و به شیوه‌ای نوین آن را حل می‌کردند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ کس نیست که به راحتی بتواند تحت تأثیر قدرت و جاذبه‌ی پادشاه قرار گیرد و همچنین به نظر می‌رسد که هیچ راه حلی برای مشکلات دیگران پیدا نمی‌شود. در واقع، اشاره دارد به اینکه دربار و قدرت پادشاهی ممکن است همه چیز را تحت کنترل داشته باشد، اما نمی‌تواند به اختلافات و مشکلات مردم رسیدگی کند.

هوش مصنوعی: جوانی با هوش و زیرک به آرامی و با تفکر صحبت می‌کند و از اندیشه‌های راهگشای خود بهره می‌برد.

هوش مصنوعی: داستانی که از یک پیرمرد دانا شنیدم، باعث شد تا با تدبیر و راه‌حلی برای شاه مطرح کنم.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه سخن دل‌انگیز را شنید، به نزد عقل و خرد آمد و جایگاهش را در او پیدا کرد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای جوان شجاع، چرا چنین نظری از خود می‌زنی؟

هوش مصنوعی: تو این علم و دانش را خودت به دست نیاورده‌ای، پس راست بگو که از چه کسی آموختی؟

هوش مصنوعی: اگر گفتم که آماده رسیدن به نعمت و ثروت هستی، در غیر این صورت با گفتن حرف‌های نادرست دچار زحمت و دردسر خواهی شد.

هوش مصنوعی: جوان گفت: اگر به من کمک کنی و راهی برای رهایی من از این بار سنگین پیدا کنی، من آماده‌ام که این بار را بر دوش نگذارم و از آن رها شوم.

هوش مصنوعی: پادشاه در روز اول فرمان داد که نگذارید فرد ناتوان و سالخورده‌ای به راه بیفتد.

هوش مصنوعی: پدرم را داشتم که سال‌ها از زندگی‌اش گذشته و تجربه‌های زیادی از زندگی را کسب کرده بود.

هوش مصنوعی: محبت و رحمت پیرمردی که به من عشق ورزیده، باعث شده که من در برابر مشکلات و سختی‌ها، ترس و احتیاج به محافظت از خود را فراموش کنم.

هوش مصنوعی: من او را با خود به طور پنهانی آوردم، هر چند که این کار خوب نبود، اما در نهایت به شیوه‌ای نادرست انجامش دادم.

هوش مصنوعی: من به آرامی و با دقت، همه صحبت‌ها و نکات مهم در مورد مسیر رفتن به شاه را برای او بیان کردم.

هوش مصنوعی: با آموزش او، دلم را روشن کردم و از او این راه حل را یاد گرفتم.

هوش مصنوعی: فرمانروای شهر با تدبیر خود در خفا شعله‌ای روشن کرد و این نکته ارزشمند را بیان کرد.

هوش مصنوعی: جوان هرچند که دلیر و شاه‌نفس باشد، گاهی پیش می‌آید که به راهنمایی و کمک افراد با تجربه‌تر نیاز پیدا کند.

هوش مصنوعی: اگر کدو جدیدی بخواهد بر روی شاخی کهنه بازی کند، باعث می‌شود که آن شاخ قدیمی دوباره درخشان و سرفراز شود.

هوش مصنوعی: اگر جوانی با علم و دانش باشد، بدون شک به گفتار و تجربه‌ی افراد باتجربه نیز نیاز خواهد داشت.

هوش مصنوعی: در این بحث و گفتگو، پادشاه عالم متوجه شد که آن مرد بی‌تکلف به طور ناگهانی وارد شد.

هوش مصنوعی: یک فرد نزدیک شاه آمد و پشته‌ای از سمور سیاه (پوشاک گرانبها و با ارزش) را به همراه داشت.

هوش مصنوعی: هر یک از آن قندها از جوهر و محتوای خاصی برخوردار است و این نشان می‌دهد که جوانب مختلف آن‌ها به نوعی با هم متفاوت و خاص هستند.

هوش مصنوعی: وقتی که فرمانروایی او را به مالکیتی سپرد، دیگر راهی از سوی فرمانروا برای او باقی نماند.

هوش مصنوعی: در دل شب، رازهایی را پنهان کرد که موجب شگفتی شاه از آن کار دشوار شد.

هوش مصنوعی: با تفکر و روشنایی که مانند چراغ دوچرخه عمل می‌کند، سرانجام به سمت تاریکی می‌رود.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا مادیانی مانند باد که در حال زایمان است، آماده شود.

هوش مصنوعی: بیاورید از آن نوعی که آن پیرتر گفت، زادهٔ باد با خاک همراه شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که طبق فرمان شاه، کاری انجام دادند، به سوی آب حیات راهی شدند.