هوش مصنوعی: زمانی که خورشید از روی درختان سبز سر بر آورد، آسمان را با رنگ آبی خود به زیبایی آراست.

هوش مصنوعی: بار دیگر شیران (گردن‌کشان و جنگجویان) شور و هیجان ایجاد کردند و از قبرها (نماد مرگ و شکست) برخواستند و تمام دشت را غرق در گور کردند.

هوش مصنوعی: صدای جرس به گوش رسید و با آن خون از نواختن کرنا به جوش آمد.

هوش مصنوعی: از صدای شیپور و نواهای کوس، رنگ گل‌های سرخ درخت سندروس نمایان شد.

هوش مصنوعی: او به سمت میدان جنگ رفت، زیرا در وجود خودش حتی ذره‌ای از سستی و تردید نمی‌دید.

هوش مصنوعی: باری دیگر، هندی همچون شیر سیاه، لباسی به تن کرده و در میدان نبرد نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: یکی با چابکی و سرعتی خاص به کار خود مشغول بود، اما زخم‌هایی که در بدنش داشت مانع از پیشرفت و ادامه کارش می‌شد.

هوش مصنوعی: در نهایت، یک چین زیبا در ابرو می‌افتد و مانند جواهری بر سر زین قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: او از به زمین انداختن چیزی، به هدف خود دست یافت و آن را به نشانی از پایان کارش سپرد.

هوش مصنوعی: این فرد با جرأت و شجاعت در حال حرکت بود و قصد داشت که به کسی که ناتوان و بی‌دفاع است، آسیب بزند، حتی اگر او مجبور به نبرد با افراد زیادی باشد.

هوش مصنوعی: در شهری به نام طرطوس، مردی معروف وجود داشت که در سرزمین روس شهرت یافت.

هوش مصنوعی: مانند یک اژدهای سرخ که در پیچ و خم‌ها حرکت می‌کند، بسیاری برای نابودیش جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: هند را مانند سیلابی در حال خروش می‌بیند که از کوه پایین می‌آید و به آبادی‌های پایین دست می‌رسد.

هوش مصنوعی: در دوران‌هایی که به قضاوت و تصمیم‌گیری‌های نادرست پرداخته می‌شود، افراد بسیاری به شجاعت و انسانیت نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: در نهایت، یکی از روس‌ها حمله‌ای کرد که از دودی که از چوب هندی بلند شده بود، ناشی می‌شد.

هوش مصنوعی: او با جانش، جسم را ساخت و وقتی که خونش روی سنگ میریزد، جام را می‌شکند.

هوش مصنوعی: از بالای سر ترگ (مو) برداشت و گفت: من هژده‌بر (شخصی نیرومند و شجاع) هستم که از چنین وضعیتی (بغیر از زد و خورد) بیرون می‌آیم و شجاعت را به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: مادرم که مرا در طرطوس بزرگ کرده، مرا رستم روسی خواند.

هوش مصنوعی: کسی که به من نگاه ملامت‌آمیز می‌کند، بهتر است بمیرد تا اینکه بخواهد به جای زره، کفنی بپوشد.

هوش مصنوعی: من از میدان جنگ باز نمی‌گردم مگر اینکه دشمنی را بر زمین بیفکنم.

هوش مصنوعی: شاه از کشتن هندی‌ها و زخمی که به روس‌ها زده شده، ناراحت و مضطرب شد، و این حالت او مانند پیچیدن موهای عروس است.

هوش مصنوعی: کارد به سمت جنگ دیگر بران شده بود، اما او در تصمیمش دچار تردید شد.

هوش مصنوعی: او به دور و برش نگاه می‌کرد تا ببیند که از میان دشمنان، چه کسی می‌تواند تبدیل به یک دشمن سرسخت و کینه‌توز شود.

هوش مصنوعی: سوار بر اسبی تندرو و قدرتمند از آهن، در میان نور درخشان و خیره‌کننده حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی که سوار بر اسب است، همانند شیر قدرتمند و چابکی به نظر می‌رسد و با دلیر بودنش، به خوبی می‌تواند بر زین اسب خود تسلط داشته باشد.

هوش مصنوعی: او آن‌قدر در آهنگ و آهنی که به تن دارد غرق شده که بدون هیچ‌گونه دانه‌ای، تنها به نفس و روح خود می‌پردازد.

هوش مصنوعی: با سرنوشتی شاد و با افتخار به پیروزی‌ها، مانند برقی که با شمشیر می‌درخشد، در میدان به سرعت تردد کن.

هوش مصنوعی: به خاطر هوش و چابکی‌هایی که داشت، دیگر نمی‌تواند در برابر دست بدخواه و مضر، مقاومتی قوی ارائه کند.

هوش مصنوعی: اسب را به سرعت در کنار میدان جنگ رها کرد، همانند بادی که می‌وزد، و همچنین سلاح را در آغوش گرفت.

هوش مصنوعی: به قدری با شدت ضربه زد که سر دشمن به دامن همسرش افتاد.

هوش مصنوعی: سواری دلیری چون شیر نر به میدان آمد و با سرسختی و قدرت به جنگ پرداخت.

هوش مصنوعی: به یک درد و زخم دیگر هم، انسان به حالت تسلیم و ناامیدی افتاده است، تا زمانی که سرش را چند بار پایین آورده است.

هوش مصنوعی: بیش از چهل نفر از روس‌ها، به راحتی آن شیر جنگی را کشتند.

هوش مصنوعی: هر جا که شبرنگ (اسب تندرو) را می‌رانند، خون لعل (جواهر) را به آهنش تبدیل می‌سازد و آن را به سنگ تبدیل می‌کند. این بیان نشان‌دهنده‌ی تبدیل و دگرگونی در اثر شتاب و قدرت حرکت است.

هوش مصنوعی: هر زمان که دشمن حمله کرد، از هر طرف نیروهای روسی به زمین ریختند.

هوش مصنوعی: وقتی که نیش او به شدت بر خون افتاد، هیچ‌کس به دلیل ترس از او جرأت نکرد به جلو بیاید.

هوش مصنوعی: کسی که با سرعت و چابکی حمله‌ای نیک انجام می‌دهد، به خوبی آزادی عمل را به خرش داده است.

هوش مصنوعی: در آن حمله، کوهی که به آرامی حرکت کرد، باعث شد صد نفر از افراد سقوط کنند، صد نفر را بکشد و صد نفر را خسته کند.

هوش مصنوعی: شاه از شجاعت و دلیری شیرمردان در شگفت مانده و به دست و شمشیرشان آفرین می‌گوید.

هوش مصنوعی: بدین صورت، پیغام‌ها و پیام‌هایش را به آرامی می‌فرستاد و آتش را در این خارها پراکنده می‌کرد.

هوش مصنوعی: آسمان تا زمانی که بر سر او مشکسی نبود، به سراغ او نیامد و از محل خود بازنگشت.

هوش مصنوعی: وقتی آفتاب در بالای کوه پنهان شد، در طول روز، روشنایی خواب آلودی در فضا حاکم شد.

هوش مصنوعی: در شب تاریک و پر رمز و راز، مانند یک اژدهای سیاه، سر از درون آب بیرون می‌آورد و به سمت ماه اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره شده است که ظلمت و تاریکی مانند اژدهایی بزرگ، راه را در شیروان تیره و تار کرده و ماه را در میان این تاریکی محو کرده است. به عبارتی، نور و روشنی تحت تأثیر سایه و ظلمت قرار گرفته و دیگر قابل مشاهده نیست.

هوش مصنوعی: سوار با شتاب به سمت دشمن حرکت کرد و وقتی به شب رسید، تصمیم گرفت در آنجا توقف کند و شب را بگذراند.

هوش مصنوعی: در شب به قدری پنهان شد که هیچ‌کس در دنیا نتوانست او را شناسایی کند.

هوش مصنوعی: شاه به شجاعت و دلیر بودن سوار، گمان می‌برد که او مانند شیر دل است و به همین خاطر او را ستایش می‌کند.

هوش مصنوعی: در فکر خود می‌گفت که آن پادشاه، امروز چگونه نبردی انجام داد.

هوش مصنوعی: ای کاش اگر او را می‌دیدم، تمام گنج‌های پنهان دل را به او می‌بخشیدم.

هوش مصنوعی: همت و اراده‌ای قوی داشته و به واسطه آن به کارهای بزرگ دست یازیدم. با قوت و پشتیبانی از خود، توانستم بر مشکلات فائق آیم و به موفقیت‌هایی دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: انسانی وجود ندارد که همانند شیر در میدان نبرد باشد، که بر او بادا آفرین و ستایش نماید.