هوش مصنوعی: شبی مانند صبح، به زیبایی‌هایی آراسته شده که از دعای سحر برای آن خواسته شده است.

هوش مصنوعی: از نور ماه درخشان، جهانی روشن و پرنور به وجود آمده است که مانند گلی از خاک، زیبایی خود را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: بازار خاک به خاطر صدای جرس‌ها آرام و ساکت شده و دیگر خبری از هیاهو نیست.

هوش مصنوعی: رقیبان شب را در مستی خواب دیده‌اند و سر صبح زود در آب غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: من به خاطر مسائل و مشغله‌های زندگی، افکارم قید و زنجیر شده و نمی‌توانم آزادانه فکر کنم.

هوش مصنوعی: با دل و چشمی باز به راهی نگریستن، نشان از اشتیاق و محبت عمیق دارد.

هوش مصنوعی: آدمی باید به دنبال فرصت‌های مناسب بگردد و در زمان مناسب اقدام کند.

سَرین یعنی بالش‌، بالشت‌. 

هوش مصنوعی: سرم را روی زانوهام گذاشته‌ام، زمین زیر سرم و آسمان زیر پایم است.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که حرکات بدن من تحت یک نوع نظم و ترتیب نیست و به نوعی از کنترل خارج شده است. به نظر می‌رسد که ذهن من به گونه‌ای درگیر است که نمی‌تواند بر حرکات جسم من تمرکز کند و انگار پاهای من به نوعی خودشان کار می‌کنند.

هوش مصنوعی: اندیشه‌های یک مسافر در حال حرکت، مانند گردبادی بی‌وقفه در حال چرخش و تغییر است.

هوش مصنوعی: بدن خود را در گوشه‌ای رها کرده‌ام و به سراغ روح و جانم رفته‌ام تا از آنجا با خود توشه و بهره‌ای جمع‌آوری کنم.

صُحْف‌، مخفف صُحُف است جمع صحیفه‌.

هوش مصنوعی: در باغ من شمعی افتاده و در نتیجه آن، باغم به شدت داغ و شعله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: شخصی که مانند موم در زیر آفتاب ذوب می‌شود، احساساتی را تجربه می‌کند که چشمانش را همچون موم به خواب می‌برد.

هوش مصنوعی: شاید سحرگران به من یاد دادند که از مواد خام خود، خواب و خیال بسازم.

هوش مصنوعی: در آن مسیر فکر و خیال، ایده‌های ناب و روشن بر من نازل شد.

هوش مصنوعی: در خوابم، اندیشه‌ای به ذهنم آمد و در آن خواب باغ زیبایی را دیدم.

هوش مصنوعی: من از آن باغ رنگین خرما چیدم و به هر کسی که دیدم، دادم.

هوش مصنوعی: مردی از سرخس های خواب آلود بیدار شد، با حالتی شاداب و پرانرژی، که دهانش پر از آب و زبانش در آتش است.

هوش مصنوعی: مؤذن در ابتداى دعا با صدای دل‌نواز خود اعلام می‌کند: ستایش مخصوص خدایی است که همیشه زنده است و هرگز نمی‌میرد.

هوش مصنوعی: ناگهان از من وقتی صدای ناله‌ای بلند شد، به‌خاطر اندیشیدن به چیزها، احساس کردم که از وجود خودم دور شده‌ام و خالی شده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی صبح خوشبختی طلوع کرد، مانند بادی زنده و سرزنده شدم.

هوش مصنوعی: در شب روشنایی شمعی را روشن کردم و مانند شمع از اندیشه‌های درونی‌ام می‌سوزم.

هوش مصنوعی: دل من با کلام و شیوه‌های جذاب مانند هاروت و زهره، در هنر افسونگری و جادوگری مشغول است.

هوش مصنوعی: نباید بی‌کار ماند و وقت را هدر داد، بلکه باید به فکر یافتن راهی تازه و خلاقانه برای انجام کار بود.

هوش مصنوعی: صدایی نامانوس و غریب می‌آورم و در قالب شعر، به نیاکانم سلام و احترام می‌گذارم.

هوش مصنوعی: با الهام از یک پروانه، چراغی روشن می‌کنم و از یک دانه، درختی می‌سازم.

هوش مصنوعی: هر کسی که میوه‌ای از آن درخت چیده است، به نشان‌دهنده‌اش می‌گوید: ای خوشبخت!

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تنها در صورتی همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت که افرادی پست و بی‌مروت، اموال همسایه‌ها را به سرقت نبرند.

سر‌‌: بزرگ و مهتر‌.

هوش مصنوعی: همه در حال برداشت محصول و جمع‌آوری خوشه‌ها هستند، اما من به کار دانه‌کاری مشغولم. آن‌ها همه در حال ساخت و تزیین خانه‌ها هستند، اما من مسئول نگهداری و مدیریت خانه هستم.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم در این چهار سو حرکت کنم وقتی که از دزدان راه در امان نیستم؟

هوش مصنوعی: کیست که در این چهارراه دکان دارد و نمی‌گذارد هیچ‌کس از زوایای مختلف به او دست‌برد بزند؟

هوش مصنوعی: چرا باید از یک قطره کم بترسم وقتی که دریا به من نعمت‌های بیشتری می‌دهد؟

هوش مصنوعی: اگر مانند ماه نورانی باشی و هزاران چراغ از خورشید بر تو بتابد، بر تو لقب داغ و سوزان خواهد بود.

هوش مصنوعی: شنیدم که شاعری زبردست، دل پرحرارتی دارد و در عین حال، تجربیات قدیمی خود را به روش‌های جدید و تازه‌ای بازآفرینی کرده است.

کشد‌: به‌خود کشد‌، جذب کند‌.

هوش مصنوعی: او به بازار رفت تا طلا و جواهر بخرد و در عوض به کسی که از جاهای غربی آمده است، چیزی بدهد.

هوش مصنوعی: او به فروشگاهی رسید که در آن جواهرات و طلاهای زیادی بود و هیچ جا بیشتر از اینجا زر و زیور نمی‌دید.

هوش مصنوعی: طلای درون یک انبان به آرامی و به صورت تکه‌تکه افتاده است و به درستی و دقت در کنار هم قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: او به امید به دست آوردن گنجی، دیوار را خراب کرد و دینارش را از دست داد.

هوش مصنوعی: زمانی که دینار او از دستش پرواز کرد، به سمت خزانه صراف رفت و او خود را آماده کرد.

هوش مصنوعی: مردی از جمع آوری طلا و جواهر ناامید شد و اینکه چگونه می‌تواند حتی یک درصد از آن را باهم ترکیب کند.

هوش مصنوعی: فردی از غم و اندوه به دنبال پول به شدت ناله و زاری می‌کند و در این میان مردی که جواهرات را می‌فروشد، به او پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: من با صبر و تأمل در دنیای مادی، طلا و ثروت بسیار برای خود به دست آورده‌ام.

هوش مصنوعی: شنیدم که ابلهی به جای اینکه با زیرکی عمل کند، فقط سر و صدا راه می‌اندازد و توجهی به عواقب ندارد.

هوش مصنوعی: به همراه طلاهایم به این فروشگاه آمدم و آنها را با شجاعت و اعتماد به نفس به نمایش گذاشتم.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است این طلا که در حال حاضر خراب است، به طلاهای دیگر بپیوندد و بهبود یابد؟

هوش مصنوعی: صراف آزاد مردی به خنده داستانی درباره طلا با او گفت.

هوش مصنوعی: گاهی پیش می‌آید که یک چیز بزرگ و مهم از کم و ناچیز به دست می‌آید، در حالی که ممکن است بیش از حد منتظر بمانیم که یک چیز کوچک و بی‌اهمیت به اندازه‌ی یک چیز بزرگ ظاهر شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دزدی و ناپسندی متمایل است، بهتر است بدانند که مراقب و نگهبان اعمال من هستم، مانند شحنه یا نگهبان راه.

بسیار آسیاب‌ها که می‌غرند و غریوان هستند ولی برای خود کار نمی‌کنند و آرد برای دیوانیان و حاکم است.

هوش مصنوعی: از دزدان دیگر به اندازه کافی مزد گرفته‌ام که دیگر صدای دزدی بر من نمی‌زنند.

هوش مصنوعی: افرادی که با دزدی و غارت به دیگران آسیب می‌زنند، باعث خراب شدن و تیره‌فروختن دنیا می‌شوند.

هوش مصنوعی: در روز واقعه، هیچ‌کس جرأت نخواهد کرد که به آتش افروزی بپردازد، زیرا در آن لحظه از عذاب و ترس، چشمانشان از شرم و خجالت می‌افتد.

هوش مصنوعی: نگران باشید که نویسندگان و دبیران چگونه روزی را آغاز می‌کنند، مانند اینکه قلم‌هایشان را از مشک بید می‌سازند.

هوش مصنوعی: اگر راز من را از مخفی‌گاه به بیرون بیاورند، این است که تا به بخارا برسد.

هوش مصنوعی: کالاهایی که به صورت پنهانی و غیرقانونی به فروش می‌رسند، معمولاً قیمت کمتری دارند و مردم نباید این کالاها را بخرند.

هوش مصنوعی: اما زمانی که حقیقت پنهان نمایان شود، دل دوستان بدون هیچ صبری واکنش نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر دزد چیزی را دزدیده باشد، صدای هوشیاری او بلند می‌شود؛ زیرا خود او در حقیقت، نگهبان دزدهاست.

هوش مصنوعی: من به آنچه زمانه تجربه می‌کند، اعتماد دارم؛ چرا که خود روزگار بهترین معلم برای یادگیری از خوبی‌ها و بدی‌هاست.

هوش مصنوعی: در ترازوی آسمان، اندازه‌گیری و سنجش کار دشواری است و هیچ چیز بدون حساب و کتاب باقی نمی‌ماند.