هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن طلا را که به شکل مایع درآمده، بیاور که از آن گوگرد قرمز ساخته شده است.

هوش مصنوعی: به من بده تا بتوانم از آن یک درمان درست کنم و مس خود را به طلا تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: اسب زیبا را به دقت بران و در فضای باز بران، چون زمین دشت دل‌انگیز است و نیازی به مهار سخت نیست.

هوش مصنوعی: باید با بهترین نام از این مکان ناپسند به سوی باغ بهشت برویم.

هوش مصنوعی: نباید دل را بر این خاک قرار داد، چون گنج قارون در گل دفن شده است.

هوش مصنوعی: راه رسیدن به رستگاری در پرهیز از نابسامانی‌ها و پراکندگی‌هاست، به گونه‌ای که نور و روشنی حقیقت و جمعیت در اتحاد و یکپارچگی شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در این راه سخت، منافع بیشتری وجود دارد، تاجران بیشتر هم فعالیت می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که راه از وجود تبهکاران و خونخواران پاک شود، دیگر برای بازرگانان سود و فایده‌ای نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در آن خزانه‌ای که طلا پیدا کردند، راهی را که از اژدهای خطرناک عبور کردند، پیدا کردند.

هوش مصنوعی: شخصی که زبانش شیرین و دلنشین است، به خوبی می‌تواند از توانایی‌های خود بهره‌برداری کند و دیگران را تحت تأثیر قرار دهد. او با مهارت و قدرت کلام، توانسته است از درون خود، نکات و احساسات را به شکلی جذاب و تاثیرگذار بیان کند.

هوش مصنوعی: وقتی که پادشاه به غزنین وارد شد، پس از آنکه از بلخ عبور کرد، به یک سمت کنار آب تلخ رود رفت.

مصرع اول‌: از فراوانی مردم که به بارگاه او می‌آمدند و به او مراجعه می‌کردند.

هوش مصنوعی: در این کار با کسانی که خرد و فهم دارند مشورت کردم و نتیجه این بود که موفقیت به من احترام گذاشت و از من تقدیر کرد.

هوش مصنوعی: همه سرزمین ایران به من متعلق شده است و حالا می‌خواهم بر هند تسلط پیدا کنم.

هوش مصنوعی: اگر من سر به سوی فریب‌های هندو (که نماد فریب و نیرنگ است) ببرم، کینه و نیرنگ‌ها را یکجا کنار می‌گذارم.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خدمت بیاید، مانند دیگران نخواهم بود و تنها با مهربانی و لطف به او برخورد می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر او با من دشمنی کند، من نیز آماده‌ام تا با قدرت و سلاح به مبارزه بپردازم.

هوش مصنوعی: من او را با دقت و احتیاط جابه‌جا می‌کنم تا در جایی قرار گیرد که می‌خواهم.

هوش مصنوعی: وقتی که مرکب را به سوی راهی دور می‌رانم، تیزی و برندگی آن را بر سر راه قرار می‌دهم.

فور در هندی یعنی شاه و فور فوران یعنی شاه شاهان. همچنین است خان که در چینی یعنی شاه.

چاچ‌: شهر کاشغر‌، امروزه تاشکند‌.   طراز‌: شهر تَراز‌.

هوش مصنوعی: دلیران، سربازان شجاع، به گرمی از بزرگان در مهمانی استقبال کردند و بر اساس تصمیم و اراده‌ای که داشتند، به این مهمانی آمدند.

هوش مصنوعی: روزی که ستاره‌ی نیکبختی درخشان بود، نشانه‌ها و جلوه‌های قدرت و موفقیت هم نمایان بود.

هوش مصنوعی: سکندر تخت و جایگاه قدرت را بلند کرد و هنگامی که سوار بر اسبش شد، مانند خورشید درخشان به حرکت درآمد.

هوش مصنوعی: از غزنین به هندوستان آمد و سفر او مانند سرسبزی یک باغ شده بود.

هوش مصنوعی: تصمیم گرفت تا در برابر نقشه‌های هندو، با هوش و تدبیر خود مقاومت کند و به سرعت عمل کند.

هوش مصنوعی: وقتی که ابر به بارش می‌افتد، ملک و سرزمین فرد نیز به تاراج می‌رود، مانند زمانی که شمشیری به کشتن می‌آید و همه چیز را ویران می‌کند.

هوش مصنوعی: دیگر به راهی که حکیمان می‌گویند نروم، زیرا آنچه از بی‌خردان ناشی می‌شود، برای من مناسب نیست.

جریده‌: سوار زُبده‌.

هوش مصنوعی: اگر جنگی لازم باشد، سپاه را به میدان می‌آورم، چون اکنون مانند ابرهای سیاه به اینجا رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر در عبادت و پرستش کوتاهی کنی، بدان که از تیرهای من رهایی یافته‌ای.

هوش مصنوعی: سر نرگس زمانی از خواب بیدار می‌شود که ابر باران‌زا بر آن آب بریزد.

هوش مصنوعی: گل زمانی می‌تواند در باغ شکوفا شود که گرمای خورشید به آن برسد و جان بگیرد.

هوش مصنوعی: من سرشار از انرژی و شور هستم، به طوری که با حرکت من، تمام دنیا از زیبایی و عظمت پر می‌شود و اگر من تکانی بخورم، تمام دشت‌ها و کوه‌ها نیز به جنب و جوش در می‌آیند.

هوش مصنوعی: عقاب دلیر به هیچ جایی نمی‌چسبد و نمی‌توان او را به پایین کشید.

هوش مصنوعی: اگر در آنجا به اندازه یک موی سر چیزی تحریک شده باشد، در اینجا به اندازه یک موی سر چیزی آویزان است.

هوش مصنوعی: اگر کوه شما تیز و برنده باشد، تیزی شمشیر من هم می‌تواند آن کوه را به غار تبدیل کند.

هوش مصنوعی: اگر برای به دست آوردن ثروت به آن مکان بروم، به این دلیل که در مغرب، طلا و زر بیشتری وجود دارد.

هوش مصنوعی: در دل روزهای گرم، آفتاب بر روی زیبا رویان در خوارزم، روشن‌تر و درخشان‌تر می‌تابد.

هوش مصنوعی: در این سرزمین، به دنبال جواهر نمی‌گردم، زیرا از این منابع بسیار دارم که در روم موجود است.

هوش مصنوعی: به هند رفتن یعنی در دست داشتن تیغی که از جنس خود هند است. اما برای این که کباب ترد و نرم درست کنم، نیاز دارم به قوت و نیرویی مانند نیروی فیل مست.

هوش مصنوعی: به یاد نداشته باش که هندی‌ها در دوری از من، مانند تو احساساتی و حساسند، زیرا آنها در برابر سختی‌ها و چالش‌ها استقامت بیشتری دارند و روحشان به اندازهٔ پولاد مقاوم است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی سر خود را حفظ کنی، از پرداخت مالیات فرار نکن؛ و اگر چنین کنی، نه جانی برای تو باقی می‌ماند و نه قدرت و مقام.

هوش مصنوعی: فرستاده‌ای به درگاه آمد و با سخنانش همه چیز را به هم ریخت، مانند دام صیاد که جلوی شکار را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: او با او صحبت کرد و سخنانی بسیار تند و سوزان گفت که از آتش قیامت نیز سوزنده‌تر بود.

کید وقتی دید که آتش جنگ و خشم اسکندر تیز است رهایی و در امان‌ماندن را در پرهیز و دوری از جنگ دید.

هوش مصنوعی: او در خواب داوری را دیده بود و از تعبیر آن خواب به شدت ترسیده بود.

هوش مصنوعی: دیگر کسی که از سلطنت و حکمرانی شهریار آگاه باشد، برای او آسمان هم یار و همراه است.

هوش مصنوعی: گاهگاهی کینه‌ای که با شاه دارا داشتم، به قدری شدید شده بود که به احتمالاً تا بخارا هم تأثیر گذاشته است.

نه رای آمدش یعنی صلاح ندانست و صواب را در آن ندید.

تاب‌ در اینجا یعنی تاب آتش.

هوش مصنوعی: با درخواست و خواهش زبان، به فراوانی از شاه یاد کرد و او را ستایش نمود.

هوش مصنوعی: آنکه در این دنیا به هوش و آگاهی است، در اداره و رهبری جهان شایسته‌تر و لایق‌تر است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف احساسی از عشق و زیبایی می‌پردازد. او احساس می‌کند که می‌خواهد در کنار محبوبش باشد و به او نزدیک شود. همچنین، او تمایل دارد که حساست‌هایش را نسبت به محبوبش بیان کند و از بی‌تابی خود در مسیر عشق بگوید. درواقع، شاعر در تلاش است تا عشق و زیبایی را در سرودهایش منعکس کند و از دلش برای معشوقش راهی بسازد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که تنها عشق او در زندگی من تاثیرگذار بوده است. حالا این که چرا باید با مشکلات و چالش‌ها روبرو شوم، سوالی است که مطرح می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال گنج و ثروت باشم، جانم را فدای آن می‌کنم، حتی اگر برای به دست آوردن آن مجبور شوم تاج و سر خود را هم بگذارم کنار.

هوش مصنوعی: اگر دلش بخواهد که جانم را بگیرد، با دندان محکم چنگ می‌زنم و او را به خدمت خود درمی‌آورم.

هوش مصنوعی: اگر کسی برای خدمت به من بیاید، من همه چیزهایی چون گنج، تخت و کلاه را به او خواهم بخشید.

هوش مصنوعی: هرگز از سلطنت و خدمت به کسی نمی‌گذرم؛ سکندر هم خداوندی بزرگ است و من هم به عنوان خدمتگزار او حاضر هستم.

هوش مصنوعی: اگر او به ناز و ادا رفتار کند، من به او نیاز و خواسته‌ام را نشان می‌دهم تا شاید او از من بنده‌اش راضی و خشنود شود.

هوش مصنوعی: اگر داور به ناحق و بر اساس تمایلات شخصی خود قضاوت کند، عدالت از بین خواهد رفت و نتیجه دچار بی‌عدالتی خواهد شد.

هوش مصنوعی: از خشم او دوری می‌کنم و لوازم سفر را آماده می‌سازم، اما این دبه را در کنار فیل نخواهم گذاشت.

هوش مصنوعی: وقتی من از میدان جنگ برگورم، اراده و عزم او از خون من بی‌معنا و بی‌هدف می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر بخواهد که وزنم کم شود، باید نگران باشم که دچار درد و مشکلی در معده می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر سربازان مرا دنبال کنند، نگران نیستم که پاهایم لنگ شده است. می‌توانم به طرف دیگر فرار کنم؛ زیرا دنیا برای من تنگ و کوچک نیست.

هوش مصنوعی: اگر او بخواهد با من عهدی ببندد، باید به این شرط باشد که آن عهد صادق و پایدار باشد.

هوش مصنوعی: کسی که به من خیانت و دزدی می‌کند، چگونه می‌تواند از یک سو قضاوت کند؟

هوش مصنوعی: اگر چهار چیز را به او بیفزایی که پنجمین را ندارد، در جوانی برتر از ستاره‌ها خواهد بود.

هوش مصنوعی: من یک دختر به پادشاه می‌فرستم، اما این دختر چه ویژگی‌ای دارد؟ او مانند خورشید و ماه درخشان و تابان است.

هوش مصنوعی: دومین جامی که از یاقوت خالص است، نوشیدنی بسیار خوبی دارد که با خوردن شراب کم نمی‌شود.

هوش مصنوعی: سومین فیلسوف، کسی است که به طور پنهانی اسرار آسمان را برای دیگران روشن می‌کند و راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: پزشکی دانا و توانا وجود دارد که درد مشترک را بهبود می‌بخشد و به نیازمندان کمک می‌کند تا سالم شوند.

هوش مصنوعی: اگر شاه این هدیه را قبول کند، من هم با کمال افتخار و ادب، شکرگزاری‌اش را به جا می‌آورم.

هوش مصنوعی: فرستاده قبول کرد که اگر این چهار چیز را به عنوان هدیه به پادشاه تقدیم کند، مناسب است.

هوش مصنوعی: در این کشور، پادشاهی با نام بزرگ برای ارتباط و پیوند با تو ارزش و احترام قائل است.

هوش مصنوعی: از میان نام‌آوران، نام تو برمی‌خیزد و هیچ چیز نمی‌تواند مانع رسیدن به خواسته‌هایت شود.

هوش مصنوعی: وقتی آن پادشاه هندی دید که آن فرد باهوش و پاک‌دامن در این کار لغزشی ندارد، متوجه شد که او از لحاظ فکری و اخلاقی در جایگاهی بالاتر است.

هوش مصنوعی: یک پیر هندو، که در میان قوم خود مشهور بود، پیامی به پادشاه فرستاد.

هوش مصنوعی: با این شرط که ما پیمانی بسته‌ایم، گفتار نرم و دلنشینی را در هم آمیخته‌ایم.

هوش مصنوعی: پیام‌آوران با خوشحالی برگشتند، همان قاصد سالخورده‌ای از نژاد هند.

هوش مصنوعی: به سمت محل زندگی پادشاه رفتند و در آن باغ مانند گل شکفتند و زیبایی خود را به نمایش گذاشتند.

نشان ماه  آن خیمه را بر اوج آسمان و بر خیمه ماه دید. ( «مهِ خیمه‌» نشان ماه‌ی است که بر فراز خیمه می‌نهاده‌اند. خیمهٔ ماه یا خرمن ماه‌، هاله‌ای است که در شب‌هایی که ماه کامل در نهایت تاب و درفشیدن است بر گرد ماه دیده می‌شود در اینجا کنایه است از بلندی و رفعت‌)

هوش مصنوعی: زمین خبر خوشی آورد و به درگاه شاه فرستاد.

هوش مصنوعی: وقتی که پیام‌ها و اطلاعات قبلی مطرح شد، صحبت از کسانی به میان آمد که آن را قبول کردند و پذیرفتند.

هوش مصنوعی: او از ویژگی‌های آن چهار پیکر به شاه سخن گفت، زیرا هیچ کس همچون او چنین مقام و احترامی نداشت.

هوش مصنوعی: دل شاه به شدت پر از آرزو و خواسته شد و چشمانش به دنبال آن چیزی بود که در گوشش شنیده بود.

هوش مصنوعی: با اراده‌ای که آن هدیه را به دست می‌آورد، نبود لحظه‌ای برای توقف از شتابش.

هوش مصنوعی: سپس با زن هندی با زبان نرم و ملایم بر سر پیمان و عهدی به توافق رسید که مملوء از حرکت و احساساتی عمیق است.

هوش مصنوعی: بلیناس را با دیگر بزرگان فرستاد و گنجی ارزشمند را پنهان کرد.

هوش مصنوعی: یک نامه که به طرز شگفت‌انگیزی ارزشمند است، توانست تمام هند را تحت تأثیر قرار دهد و به نوعی به آن حیاتی تازه ببخشد.

هوش مصنوعی: سکندر با نیرنگی که از خود نشان داد، به تندی و شجاعت در برابر خطرات و چالش‌ها ایستادگی کرد، مانند روبرو شدن با اژدهای خشمگین یا شیری که می‌غرد.

هوش مصنوعی: او ویژگی‌های بسیاری دارد که نویسندگان را به خود جذب می‌کند و الهام‌بخش آن‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: بسیاری از شرایط و بهانه‌ها برای عذرخواهی از او وجود دارد که با دلگرمی‌اش، همه‌ی آن‌ها برانگیخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی نویسنده این سند را نوشت، مثالی به عطر کافور و عنبر ارائه داد.

هوش مصنوعی: بلیناس و افراد کاردان روم به سوی کید حرکت کردند و از آن سرزمین بیرون رفتند.

هوش مصنوعی: یک دانای بزرگ از سرزمین روم به میدان جنگ هندوها آمد و در آنجا قرار گرفت.

هوش مصنوعی: دل هندو از طریق کیدی که به او نزدیک است، پر از نور و روشنی می‌شود و می‌تواند به دوری از آن کیدی پی ببرد.

هوش مصنوعی: او را با احترام و شیوه‌ای سلطنتی ستایش کرد، زیرا او هم دیباچه و هم مقام والایی داشت.

هوش مصنوعی: بر روی نامه بوسه زد و کلید خزانه را به هندو سپرد.

هوش مصنوعی: دبیر شجاع نامه‌ای را خواند که به قدری تأثیرگذار بود که بر دنیا اثر گذاشت و عظمت آسمان‌ها را به چالش کشید.