هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا و آن جام کیخسرو را بیاور که نوری به چشمان ما می‌بخشد و آنها را تازه می‌کند.

هوش مصنوعی: ظرف را از نوشیدنی خوشمزه پر کن و آن را در جلوی کیخسرو، پادشاه روزگار قرار بده.

هوش مصنوعی: ای شهریار، تو در جهان مانند داور و حاکمی هستی که جایگاه تو در فلک مانند سیاره مشتری است.

کیخسرو و بزم و بساط شاهی او کجاست و چه‌شد‌؟ (و نیز) اسکندر که بر تخت و جای او نشست؟

هوش مصنوعی: وقتی آن ستاره از جای خود به حرکت درآمد، تو هستند که صاحب زیبایی و شکوه آن پادشاهان.

هوش مصنوعی: اگر در این جهان به قدرت و رهبری دست یابی، باید با دل و جان در این راه تلاش کنی.

هوش مصنوعی: اگرچه جهان با نام تو شناخته می‌شود و به گونه‌ای به تو وابسته است، اما زمین هنوز هم به آرامش و خوشحالی خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: به دل خود اعتماد نکن که این کسان که دل‌ها را به محبت جلب می‌کنند، در واقع با زمانه‌ای که ما را از محبت دور می‌کند، سازگاری ندارند.

هوش مصنوعی: به جهان نگاه کن، که چگونه با افراد مهربانش رفتار می‌کند و چه پیامدی از بی‌توجهی و بی‌مهری به همراه دارد.

هوش مصنوعی: به تختی که به خاطر نیرنگ‌ها و فریب‌ها ساخته شده، چه بازی‌ها و ترفندهایی در آن به کار رفت.

هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره می‌شود که نوشیدن یک جام شراب می‌تواند شخصی را شاد و سرحال کند، ولی در عین حال این شادی و نشئگی می‌تواند پیامدهای ناگواری داشته باشد. به طور کلی، می‌توان گفت که لذت آنی می‌تواند به دردسرهای بعدی منجر شود.

هوش مصنوعی: تو همانند کیخسرو، پادشاهی و حکمرانی بر هفت کشور را داری و در حقیقت، مثل اسکندر بزرگ، فرمانروایی می‌کنی.

هوش مصنوعی: در آیینه و در جام، هر دو شاه به گونه‌ای هستند که اگر به آن‌ها نگاه کنی، می‌توانی از هر دو منظر ببینی.

هوش مصنوعی: هر شغلی که امروز به دست بیاوری، در آینده این دستاوردها برایت مفید خواهد بود.

هوش مصنوعی: تو هستی کسی که تاج بخشی و از آن تاجدار، یادگاری از پدر به جا گذاشته‌ای.

هوش مصنوعی: اگر دیگران شادند و شادی می‌زنند، تو هم خوشحال باش، حتی اگر تو همزمان تاجدارانی را ببینی که در مقام بالاتری قرار دارند.

هوش مصنوعی: در این باغ زیبا، مانند پرندۀ تذرو، نه گلی در چمن باقی مانده و نه سروی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر سرو زیبای تو در این باغ گلستان سرسبز بماند، بهاری خوش و دل‌نواز به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر او از نعمت‌های من بهره‌مند شود، مرا از زمین به آسمان می‌رساند.

هوش مصنوعی: تو از من بهتر و والاتر بودی، اما در باغ قلبم را بسته نگذاشتی.

هوش مصنوعی: به هر حال، تا زمانی که آسمان به نقشه‌کشی زمین ادامه می‌دهد، بر تو درهای شادی بسته نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تو تنها کسی هستی که از کریمان روزگار باقی مانده‌ای؛ پس خواهش می‌کنم همیشه باقی بمانی.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم که چه سخنی می‌گفتم و در چه موضوعی مشغول بودم؛ کجا بودم، احاطه من کجا بود و من به کجا می‌رفتم.

هوش مصنوعی: وقتی اسکندر آن تخت و آن جام را دید، احساس کرد که این تختی نیست که به او آرامش بدهد.

هوش مصنوعی: سریر و تختی که فقط برای آسمانی‌ها بود، به زندان زندگی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: بلیناس، فرزانه و حکیم را دعوت کرد و او را به کنار جامی که جهان را می‌بیند، نشاند.

هوش مصنوعی: از او خواست نظر کند تا درباره سنت جام رازهایش را به‌طور کامل بگوید.

هوش مصنوعی: وقتی فردi عاقل به عمق جام نگاه کرد، توانست نوشته‌های داخل آن را به طور دقیق و کلمه به کلمه بخواند.

هوش مصنوعی: این جام به دلیل پیوندی که دارد، خطی چند را به صورت پیوسته و مستمر در خود جای داده است.

هوش مصنوعی: نگاه کردن به آن خط زیبا، حساب و کتاب زیادی را به وجود آورد، اما این زیبایی در خفا و به دور از چشم دیگران شناخته شد.

هوش مصنوعی: در این بیت گفته می‌شود که به پادشاه و معلم فرزانه‌اش، علم و دانش مربوط به اعداد و حساب را یاد دادند.

هوش مصنوعی: در نهایت، هنگامی که پادشاه از آن سرزمین حرکت کرد، به سمت سرزمین روم راهی شد.

هوش مصنوعی: در دوری از سطرلاب، شخصی دانا به‌گونه‌ای طراحی کرده است که مطابق با اصول خود، جامی سلطنتی ساخته است.

هوش مصنوعی: وقتی که پادشاه جهان به آن مجلس رسید، لحظه‌ای در آن جایگاه آرامش پیدا کرد.

هوش مصنوعی: به شخص دانا گفتم که هیچ کس را نخواهم گذاشت تا بر تخت شاه آرامگاهی بسازد.

هوش مصنوعی: بر روی آن تخت حکیمانه، جادویی ایجاد شده است که هر کسی بر آن بنشیند، به نوعی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: اگر مدت زیادی بر تخت یاقوتی بنشیند، ممکن است که باعث شود کمی تأمل کند و درنگی کند.

هوش مصنوعی: شنیدم که آن حرکت پابرجا هنوز در همان مکان خود باقی مانده است.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاهی مانند کیخسرو تازه به سلطنت نشسته و تصمیم به رفتن به دروازه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: پس از دیدن تخت و جام، کیخسرو به سمت غار حرکت کرد.

هوش مصنوعی: نگهبان با تحمل زحمت‌های زیاد، شاه را به آن غار راهنمایی کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که شاه به نزدیکی آن غار تنگ رسید، پایش به سنگی برخورد کرد.

هوش مصنوعی: از آن راهی که روشن است، او با سختی‌ها و موانع فراوانی مواجه شده و با تلاش و کوشش خود آنها را پشت سر گذاشته است.

هوش مصنوعی: نمایندهٔ غار به شاه گفت که کیخسرو اکنون در این غار خوابیده است.

هوش مصنوعی: راهی به سوی آتش سوزانی دارد که از شدت درد و زخم، کمرش به هم پیچیده و گره خورده است.

هوش مصنوعی: به فکر این نباش که گنجی را که در دل غار است به سرقت ببری، یک لحظه به عواقب چنین کاری بیندیش.

هوش مصنوعی: با تلاش و قوت، راهی را که رفته‌ای محکم بگیر، مانند کیخسرو که در آن مکان آرام گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دنبال کشف رازها و مسائل پنهان باشد، ممکن است کارش طولانی و پیچیده شود.

هوش مصنوعی: برای عبور از مشکلات و چالش‌ها، باید شجاعت و اراده‌ای قوی داشته باشیم. فقط با قدرت و همت می‌توانیم به جایی برسیم که در آن با خطرات بزرگ مواجه شویم و بر آن‌ها غلبه کنیم.

هوش مصنوعی: سکندر با شنیدن حرف‌های او دچار حیرت شد و به‌صورت پیاده به سمت غار خسرو رفت.

هوش مصنوعی: یک رهبر با سرعت جلوتر می‌رود و یک فرد دانا نیز در پشت اوست، و به جز این دو شخصیت هیچ کسی دیگر در این جمع نیست.

هوش مصنوعی: به آرامی از مسیرهای دشوار، به درون دهلیز غار می‌رسد و وسایل و لوازم خود را به آن جا می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی گنجینه‌ای به دست شخصی افتاد، او که اهل خداشناسی بود، دچار ترس و وحشت شد.

هوش مصنوعی: در دل سنگی کهن، شکاف و فرو رفتگی‌ای دیدم که به سمت آن روزنه تنگ و تاریک می‌رفت.

هوش مصنوعی: در آن غار، پادشاه به زحمت در جستجوی نشانه‌ای است تا شاید بتواند ردی از یار خود پیدا کند.

هوش مصنوعی: وقتی که لحظه‌ای گذشت، آن آتش روشن شد و هر کسی که به آنجا رسید، سوخته و آسیب‌دیده شد.

هوش مصنوعی: به عاقل گفت: این آتش چطور به وجود آمده و این بخار در این غار تاریک از کجاست؟

هوش مصنوعی: پیشوای دانا در غار تاریکی نگاهی به اطراف انداخت و دید که شعله‌های آتش از لابه‌لای سنگ‌های خارا درخشش دارند.

هوش مصنوعی: در دل یک چاه عمیق، نوری درخشان و بی‌نظیر تابیده بود که توجه را به خود جلب می‌کرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از آن روشنایی خبر نداشت و هیچ‌کس نمی‌دانست که جوینده باید به کدام مسیر برود.

هوش مصنوعی: بدان که بارها به دنبال روشنایی راه رفتم، اما هیچ‌گاه نتوانستم به مسیر روشنی دست یابم.

هوش مصنوعی: مرد شجاعی با طنابی در چاه زیبا و درخشان پایین رفت.

هوش مصنوعی: نشان و علامتی جستجو کن از آن آتش درخشان که وقتی می‌درخشد، روشنی‌اش از آن گودال تاریک به بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: آتش ناشی از نی پراکنده‌ای که به وجود آمده، باعث شده که او احساس کند درونش چیزی مانند گوگرد وجود دارد.

هوش مصنوعی: خبر رسید که او را از چاه بیرون خواهند آورد و در این لحظه دعایی بر جان شاه کرده است.

هوش مصنوعی: باید به زودی تلاش کنیم و از این چاه بیرون بیاییم، چرا که به جای آب، آتش در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌توان گفت که درون او آتشینی وجود دارد که چون گوگرد است و همین گوگرد او را به شدت سوزانده و نابود کرده است.

هوش مصنوعی: او از کسی که در این غار خوابیده بود خبر داشت، چرا که با استفاده از گوگرد، آن کیمیا را پنهان کرده بود.

هوش مصنوعی: شاه بزرگ، سلامی به آن غار داد و پس از آن بیرون آمد و عطری را بر روی آتش پاشید.

هوش مصنوعی: زمانی که از غار بیرون آمد و به جستجوی راه پرداخت، هیچ قاعده‌ای بر او نداشت.

هوش مصنوعی: روزی ابر بزرگی از عمق دریا به اوج آسمان رسید و سپس بارش برف را آغاز کرد.

هوش مصنوعی: برف هایی که از آسمان بر زمین می‌افتند و در دره‌ها جمع می‌شوند، به مرور زمان انباشته شده و تبدیل به توده‌های بزرگی می‌شوند.

هوش مصنوعی: سکندر در آن برف گیر افتاده بود و مانند برف که از مژه‌ها قطره‌قطره می‌ریزد، او نیز در حال حیرت و سردرگمی بود.

هوش مصنوعی: اهالی آن منطقه از خبر مطلع شدند و به سمت رخنه‌ای در غار rushed کردند.

هوش مصنوعی: با ضرب و شتم و لگد راه را باز کردند و با ترفندها برف را پاک کردند.

هوش مصنوعی: به تدبیر پادشاه، او از آن گوشه‌ی غار بیرون آمد و به دنبالش به کوه‌ها رفت.

هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و جلوه‌های طبیعی اشاره دارد. گویی طاووسی با رنگ سبز خود، زیبایی و درخشندگی خاصی دارد که توجه‌ها را به خود جلب می‌کند و در مقابل آن، پرنده‌ای دیگر با رنگ سفید و استخوانی به نظر می‌رسد. درست مثل این که طاووس، زیبایی خاصی را از همای (پرنده‌ای با اهمیت) می‌رباید و خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف الهی، تاج و تخت با شکوهی از بلندای تاجگاه به زمین فرود آمد.

هوش مصنوعی: ستاره بلند به سمت جا و زمان خود برگشت و دوباره با روزگار هماهنگ شد.

هوش مصنوعی: آدم از سختی‌های راه و ترس از مشکلات رهایی یافته و آرامش یافته است.

هوش مصنوعی: بدن کسی که آن‌قدر نوازش و نرمش دریافت کرده، از نوازشگر آرامش و خواب پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: خواب رفت و آرامش پیدا شد و تا صبح روشن، آسایش برقرار بود.

هوش مصنوعی: هنگامی که صبح دوباره به آسمان تابید، شفق رنگین مانند شیشهٔ باده بر زمین پاشیده شد.

هوش مصنوعی: این برکهٔ آبی رنگ را با گیاهان زعفرانی زیبا مزین کن.

هوش مصنوعی: فرمان داد که شبی جشنی برپا کنند و می و سخنانی شیرین فراهم کنند.

هوش مصنوعی: یک پادشاه را به مهمانی دعوت کردند و او را در بهترین مکان نشاندند.

هوش مصنوعی: نوشیدن می لعل را با او در دست آغاز کردیم، تا روزی آنقدر غرق مستی شدیم که از آن لحظه به بعد تحت تأثیرش بودیم.

هوش مصنوعی: مرزبان به رحمت و بخشش روی آورد و گنجینه‌اش را به روی میزبان گشود.

هوش مصنوعی: او را از بخشیدن گردن‌بند و تاج بی‌نیاز کرد، به طوری که همواره تاجی از طلای ناب و تختی از عاج به او اهدا کرد.

هوش مصنوعی: پرند، پوشیده در لباس زینتی و با ارزش، مانند ستاره‌ی پروین است که با زیبایی و درخشندگی خودش، ارزش و اعتبار خاصی به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: جامی از می و خوشی به رنگ گرانبهایی اشاره دارد، که به شکلی خاص و زیبا، نیمی از میوه نارنج در آن جا گرفته است. این تصویر به کمال و زیبایی و همچنین به لذت‌های زندگی و حس خوشبختی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: بهتر است که یک لعل (جواهر قیمتی) که با زر (طلای) زیبا زینت شده، از یک دانه‌ی آتشین و ناچیز، حتی اگر زنده باشد، ارزش بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: یک تخته نرد ساخته شده از سنگ‌های قیمتی چون لعل و زمرد، با تزییناتی از یاقوت و زر قرمز و زرد.

هوش مصنوعی: مانند گل نسرین تازه و درخشان، که بر روی شاخه‌های سبز و بلند می‌بالد و نور را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: ده سرباز شجاع با زین‌های زیبا و تزئین شده، همگی زیر یک چتر که با سنگ‌های قیمتی مزین شده، آماده‌اند.

هوش مصنوعی: صد تا شتر که قوی و پرطاقت هستند، عرق‌ریزان و خسته در زیر بار سنگین.

هوش مصنوعی: از چیزهایی که به سر داشتم و گرانبها بود، جواهراتی به مقدار زیاد و با ارزشی به دست آوردم.

هوش مصنوعی: برخی افراد دارای مقام و ویژگی‌های ویژه‌ای هستند که به جهتِ جایگاهشان، دیگران به سمت آنها جذب می‌شوند و تلاش می‌کنند تا به آنها نزدیک شوند و در پی جلب توجه آنها هستند.

هوش مصنوعی: به خاطر هدایای فراوان و زینت‌هایی که به آن داده شده، تخت و جایگاهش بسیار باشکوه و آراسته شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا آمده است که شخصی به نشانه احترام و محبت، از دست شاه بوسه می‌گیرد و سپس با احساس خوشحالی به سمت خود می‌رود.

هوش مصنوعی: پادشاه نی‌چنگ را بر سر میکوبید و سپاه خود را به پیش می‌فرستاد تا پرچمش را به آسمان برساند.

هوش مصنوعی: از کوهپایه به سوی دشت رفتم و به عمق دریا رسیدم، زمینی را که در آن هستم، به تصویر کشیدم.

هوش مصنوعی: در آن دشت، برای یک هفته به شکار رفت و سپس برای یک هفته به فکر کوچ کردن و برنامه‌ریزی افتاد.